دوره 30، شماره 194 - ( اسفند 1399 )
جلد 30 شماره 194 صفحات 85-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amini F, Khajevand Khoshli A, Asadi J, Bahar A, Najafipour H, Mirzazadeh A. Relationship between Treatment Outcomes and Depression and Anxiety in Patients with Type 2 Diabetes Considering the Mediating Role of Physical Activity: A Structural Equation Modeling. J Mazandaran Univ Med Sci 2021; 30 (194) :71-85
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-15734-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-15734-fa.html
امینی فاطمه، خواجه وند خوشلی افسانه، اسدی جوانشیر، بهار عادله، نجفی پور حمید، میرزازاده علی. رابطه افسردگی و اضطراب با نقش میانجی فعالیت های جسمانی بر پیامدهای درمان افراد مبتلا به دیابت نوع 2؛ مدل سازی معادلات ساختاری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1399; 30 (194) :71-85
چکیده: (1168 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلالات روان شناختی شامل افسردگی و اضطراب می‌توانند بر پیامدهای درمان دیابت تاثیر بگذارند، اما مسیر اثر آن‌ها هنوز مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر آنالیز مدل ساختاری رابطه افسردگی و اضطراب با نقش میانجی فعالیت جسمانی بر پایبندی به درمان و سطح کنترل دیابت بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر با استفاده از داده‌های یک مطالعه کوهورت در شهرکرمان انجام شد. گردآوری داده‌ها شامل پرسشگری (افسردگی بک، اضطراب بک و فعالیت‌های جسمانی GPAQ) و آزمایش خون (HbA1c و FBS) بود. ابتلا به دیابت براساس سابقه پزشکی مشخص شد. پیامدهای درمان شامل پایبندی به درمان وکنترل دیابت (اندازه‌گیری شده با HbA1c) بود. از مدل تحلیل ساختاری (Structural Equation Modeling) برای آنالیز استفاده شد.
یافته‌ها: فراوانی عدم پایبندی به درمان دیابت ۷/۵ درصد و فراوانی شکست درمان ۹/۶۷ درصد بود. اضطراب و افسردگی درگذشته با مقدار HbA1c فرد همبستگی مثبت معنی‌دار داشت (156/0β=، ۰۳۲/۰ =P)، که 61 درصد از این اثر از طریق اثرمستقیم (۰۹۶/0β=) و ۳۹ درصد آن به‌طور غیرمستقیم و ازطریق فعالیت جسمانی (۰۶۰/0β=) بود. اضطراب و افسردگی فعلی با عدم پایبندی به درمان فرد همبستگی مثبت معنی‌دار داشت (۰۹۳/0β=، ۰۰۱/۰=P)،که ۹۶ درصد از این اثر ازطریق اثر مستقیم (۰۸۹/۰β=) و ۴ درصد آن به‌طور غیرمستقیم و ازطریق فعالیت جسمانی (۰۰۳/۰β=) بود.
استنتاج: با وجود خودگزارش دهی مطلوب پایبندی به درمان، حدود دو سوم از افراد، دیابت کنترل نشده داشتند. انجام مداخلات برای افزایش فعالیت جسمانی می‌تواند اثرات نامطلوب اضطراب و افسردگی برکنترل نامناسب قندخون را کاهش دهد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر با استفاده از داده‌های یک مطالعه کوهورت در شهرکرمان انجام شد. گردآوری داده‌ها شامل پرسشگری (افسردگی بک، اضطراب بک و فعالیت‌های جسمانی GPAQ) و آزمایش خون (HbA1c و FBS) بود. ابتلا به دیابت براساس سابقه پزشکی مشخص شد. پیامدهای درمان شامل پایبندی به درمان وکنترل دیابت (اندازه‌گیری شده با HbA1c) بود. از مدل تحلیل ساختاری (Structural Equation Modeling) برای آنالیز استفاده شد.
یافته‌ها: فراوانی عدم پایبندی به درمان دیابت ۷/۵ درصد و فراوانی شکست درمان ۹/۶۷ درصد بود. اضطراب و افسردگی درگذشته با مقدار HbA1c فرد همبستگی مثبت معنی‌دار داشت (156/0β=، ۰۳۲/۰ =P)، که 61 درصد از این اثر از طریق اثرمستقیم (۰۹۶/0β=) و ۳۹ درصد آن به‌طور غیرمستقیم و ازطریق فعالیت جسمانی (۰۶۰/0β=) بود. اضطراب و افسردگی فعلی با عدم پایبندی به درمان فرد همبستگی مثبت معنی‌دار داشت (۰۹۳/0β=، ۰۰۱/۰=P)،که ۹۶ درصد از این اثر ازطریق اثر مستقیم (۰۸۹/۰β=) و ۴ درصد آن به‌طور غیرمستقیم و ازطریق فعالیت جسمانی (۰۰۳/۰β=) بود.
استنتاج: با وجود خودگزارش دهی مطلوب پایبندی به درمان، حدود دو سوم از افراد، دیابت کنترل نشده داشتند. انجام مداخلات برای افزایش فعالیت جسمانی می‌تواند اثرات نامطلوب اضطراب و افسردگی برکنترل نامناسب قندخون را کاهش دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
