سابقه و هدف: عدم تخمک گذاری یکی از علل شایع ناباروری در زنان است. بیش تر زنان با عدم تخمک گذاری مزمن، دارای دوره های قاعدگی نامنظم و SFH طبیعی هستند (تیپ 2 تعریف سازمان بهداشت جهانی)پیش بینی وقوع تخمک گذاری در نحوه درمان این بیماران مفید بوده و توانایی پزشکان را در انتخاب داروی مناسب و بی خطر افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی برخی عوامل موثر بر تخمک گذاری در بیماران الیگومنوره نابارور بود که از آبان 1381 لغایت آبان 1382 به پژوهشکده رویان مراجعه کرده بودند.
مواد و روش ها: در مجموع 74 بیمار با قاعدگی های نامنظم و عدم تخمک گذاری مراجعه کننده تحت درمان با تاموکسی فن قرار گرفتند. عوامل مورد بررسی شامل علایم بالینی مانند رویش غیر عادی مو در ناحیه صورت (Hirsutism) و نمایه توده بدنی (BMI) آندوکرین LH,FSH) تستوسترون و انسولین) و یافته های سونوگرافیک (اندازه گیری حجم و استرومای تخمدان) قبل از درمان بود.پاسخ دهی تخمدان و تخمک گذاری با پایش سونوگرافی و اندازه گیری پروژسترون (در فاز لوتئال) تعیین شد.
یافته ها: براساس آنالیزهای آماری، هیرسوتیسم، BMI، غلظت LH سرم و نسبت LH/FSH و حجم تخمدان به عنوان پارامترهای پیش بینی کننده تخمک گذاری شناخته شدند (0.05≥P). تفاوت آماری معنی داری بین سن، مدت ناباروری، نسبت FBS به انسولین ناشتا و تخمک گذاری مشاهده نشد.
استنتاج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که علایم بالینی شامل BMI و هیرسوتیسم ، وضعیت آندوکرین و شاخص های سونوگرافیک تخمدان زنان اولیگومنوره در مرحله قبل از درمان می تواند در پیش گویی پاسخ تخمدان ها پس از تحریک با داروی تاموکسی فن موثر باشد.