دوره 27، شماره 158 - ( اسفند 1396 )
جلد 27 شماره 158 صفحات 142-132 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4718 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان‌های ناحیه سر و گردن از سرطان‌های شایع در جهان هستند که تعداد مبتلایان به آن در حال افزایش است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی بابلسر بوده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 65 نفر از بیماران مبتلا به سرطان‌های سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی بابلسر با استفاده از پرسشنامه UW-QOL4 انجام شد و کیفیت زندگی بیماران در سه مرحله قبل، حین و بعد درمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 صورت گرفت.
یافته‌ها: جمعیت حاضر در این مطالعه شامل 49 نفر مرد(4/75 درصد) با میانگین 44/12 ± 44/62 سال و 16نفر زن(6/24 درصد) با میانگین 27/12 ± 31/59 سال بودند. دامنه سنی افراد مورد مطالعه 30 تا 91 سال بوده و بیش‌ترین نواحی درگیر حنجره (70 درصد) و سپس زبان (5/21 درصد) بود. میانگین و انحراف معیار نمره کیفیت بیماران در قبل، حین و بعد از درمان به ترتیب برابر9/0 ± 7/17، 3/3 ± 1/9 و 6/2 ± 2/15 بوده است. نتایج آزمون آنالیز واریانس تکرار شونده، این تغییرات را از نظر آماری معنی دار نشان داد001/0 P <)
استنتاج: کیفیت زندگی بیماران در حین درمان در مقایسه با قبل از درمان کاهش محسوس و بعد از درمان، روند افزایشی داشت. پیشنهاد می‌شود در کنار روند درمان بیماران سرطانی، کیفیت زندگی آن‌ها نیز ارزیابی شده و از نتایج آن برای بهبود شرایط و تدارک برنامه‌های بازتوانی استفاده نمود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 65 نفر از بیماران مبتلا به سرطان‌های سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی بابلسر با استفاده از پرسشنامه UW-QOL4 انجام شد و کیفیت زندگی بیماران در سه مرحله قبل، حین و بعد درمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 صورت گرفت.
یافته‌ها: جمعیت حاضر در این مطالعه شامل 49 نفر مرد(4/75 درصد) با میانگین 44/12 ± 44/62 سال و 16نفر زن(6/24 درصد) با میانگین 27/12 ± 31/59 سال بودند. دامنه سنی افراد مورد مطالعه 30 تا 91 سال بوده و بیش‌ترین نواحی درگیر حنجره (70 درصد) و سپس زبان (5/21 درصد) بود. میانگین و انحراف معیار نمره کیفیت بیماران در قبل، حین و بعد از درمان به ترتیب برابر9/0 ± 7/17، 3/3 ± 1/9 و 6/2 ± 2/15 بوده است. نتایج آزمون آنالیز واریانس تکرار شونده، این تغییرات را از نظر آماری معنی دار نشان داد001/0 P <)
استنتاج: کیفیت زندگی بیماران در حین درمان در مقایسه با قبل از درمان کاهش محسوس و بعد از درمان، روند افزایشی داشت. پیشنهاد می‌شود در کنار روند درمان بیماران سرطانی، کیفیت زندگی آن‌ها نیز ارزیابی شده و از نتایج آن برای بهبود شرایط و تدارک برنامه‌های بازتوانی استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |