دوره 28، شماره 159 - ( فروردین 1397 )                   جلد 28 شماره 159 صفحات 83-74 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

برآورد غیر تهاجمی حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max) در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران
زهرا جهانیان بهنمیری ، ولی ا. . دبیدی روشن ، افشین فیاض موقر
چکیده:   (13604 مشاهده)
سابقه و هدف: حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max)، معیاری برای ارزیابی آمادگی قلبی- تنفسی حاصل از فعالیت بدنی می‌باشد. اندازه‌گیری مستقیم این معیار یک روش تهاجمی و از لحاظ تکنیکی و اجرایی مشکل است. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی بین این متغیر با متغیرهای حاصل از روش‌های غیر تهاجمی ارزیابی شاخص‌های ترکیب بدنی، شمارش گام‌ها و میزان فعالیت بدنی انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی به روش تصادفی برروی 250 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران اجرا شد. اندازه‌گیری مستقیم Vo2max با استفاده از پروتکل استاندارد شاتل صورت گرفت. اندازه‌گیری و محاسبه شاخص‌های ترکیب بدنی با استفاده از معاینه فیزیکی بود. میزان فعالیت بدنی با استفاده از فرم کوتاه پرسش‌نامه بین المللی فعالیت بدنی(IPAQ-S) و شمارش گام‌ها با استفاده از گام شمار اندازه‌گیری شد
یافته‌ها: از بین شاخص‌های ترکیب بدنی، فقط  مقادیرشاخص‌های دور گردن (241/0 r= )، (003/0 (p= و چاقی بدن (522/0 - r=)، ( 000/0 (p= با مقادیر Vo2max همبستگی داشتند. همبستگی بین مقادیر Vo2max با تعداد گام‌ها نیز معنادار بود(248/0 r=)، ( 002/0 (p= او ارتباط معناداری بین نمره IPAQ-S با مقادیر Vo2max یافت نشد.
استنتاج: جهت ارایه مدل برآورد غیر مستقیم Vo2max بر اساس مقادیر شاخص های ترکیب بدنی، نمره پرسش‌نامه (IPAQ-S) و شمارش گام‌ها نیاز به اجرای مطالعات همبستگی مشابه باحجم نمونه بالا است.
 
واژه‌های کلیدی: پرسش نامه IPAQ-S، گام شمار، شاخص ترکیب بدنی، حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max)
متن کامل [PDF 751 kb]   (3045 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.