دوره 28، شماره 165 - ( مهر 1397 )
جلد 28 شماره 165 صفحات 46-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3745 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از نکات مهم در درمان سرطان، کاهش عوارض داروهای آن بر بافت‌های سالم بدن می‌باشد؛ بنابراین هدف این پژوهش، بررسی اثرات پیشگیرانه تمرین هوازی تداومی بر میزان آپوپتوز و فیبروز کبدی ناشی از القای داروی دوکسوروبیسین در رت‌های مدل سالمندی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 42 سر رت نژاد ویستار، به‌طور تصادفی در شش گروه (7 =n) شامل: جوان، سالمند، سالمند+ سالین، سالمند+ دوکسوروبیسین، سالمند+ تمرین+ سالین و سالمند+ تمرین+ دوکسوروبیسین قرار گرفتند. گروه‌های تمرینی، روی نوارگردان با رعایت اصل اضافه بار، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته تمرین کردند. 15 روز پایانی تمرین، تزریق دوکسوروبیسین یا محلول سالین، با دوز روزانه 1 میلی‌گرم/کیلوگرم انجام گرفت. 48 ساعت پس از پایان تمرین، بافت‌برداری از کبد جهت ارزیابی فیبروز و بیان پروتئین‌های Bax و Bcl-2 انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معنی‌داری (05/0p≤) آنالیز شدند.
یافته‌ها: تزریق دوکسوروبیسین سبب افزایش معنی‌دار فیبروز کبدی، بیان پروتئین Bax و نسبت Bcl-2/ Baxو کاهش معنی‌دار بیان پروتئین Bcl-2 شد (05/0p≤). هم‌چنین، تمرین هوازی سبب کاهش معنی‌دار بیان پروتئین Bax، نسبت
Bcl-2/Bax و فیبروز کبدی و افزایش معنی‌دار بیان پروتئین Bcl-2 شد (05/0p≤).
استنتاج: تمرین هوازی تداومی، باعث کاهش نسبت Bcl-2/Bax، که شاخصی از افزایش میزان بقا می باشد و نیز کاهش فیبروز کبدی در مقابل دوکسوروبیسین می‌شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 42 سر رت نژاد ویستار، به‌طور تصادفی در شش گروه (7 =n) شامل: جوان، سالمند، سالمند+ سالین، سالمند+ دوکسوروبیسین، سالمند+ تمرین+ سالین و سالمند+ تمرین+ دوکسوروبیسین قرار گرفتند. گروه‌های تمرینی، روی نوارگردان با رعایت اصل اضافه بار، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته تمرین کردند. 15 روز پایانی تمرین، تزریق دوکسوروبیسین یا محلول سالین، با دوز روزانه 1 میلی‌گرم/کیلوگرم انجام گرفت. 48 ساعت پس از پایان تمرین، بافت‌برداری از کبد جهت ارزیابی فیبروز و بیان پروتئین‌های Bax و Bcl-2 انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معنی‌داری (05/0p≤) آنالیز شدند.
یافته‌ها: تزریق دوکسوروبیسین سبب افزایش معنی‌دار فیبروز کبدی، بیان پروتئین Bax و نسبت Bcl-2/ Baxو کاهش معنی‌دار بیان پروتئین Bcl-2 شد (05/0p≤). هم‌چنین، تمرین هوازی سبب کاهش معنی‌دار بیان پروتئین Bax، نسبت
Bcl-2/Bax و فیبروز کبدی و افزایش معنی‌دار بیان پروتئین Bcl-2 شد (05/0p≤).
استنتاج: تمرین هوازی تداومی، باعث کاهش نسبت Bcl-2/Bax، که شاخصی از افزایش میزان بقا می باشد و نیز کاهش فیبروز کبدی در مقابل دوکسوروبیسین می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |