سابقه و هدف: این پژوهش، بخشی از یک پژوهش بزرگ است که هدف آن بررسی مقایسه ای میزان رشد شناختی – حرکتی کودکان شهری و روستایی است که در مهدهای کودک در حال آموزش هستند.
مواد و روش ها: در این مطالعه مجموعا 97 کودک حاضر در مهدهای کودک سمنان شرکت نمودند. نحوه انتخاب مهدها، براساس موافقت مدیران مربوطه جهت انجام مطالعه و یا در دسترس بودن مهدها، به ویژه مهدهای روستایی بوده است. با توجه به شرایط مذکور، سه مهد کودک شهری و پنج مهد کودک روستایی حاضر به همکاری برای انجام این مطالعه شدند. از بین آنها 57 کودک شهری و 40 کودک روستایی که حایز شرایط برای انجام این مطالعه بودند مورد سنجش قرار گرفتند.در این مطالعه 6 معیار سنجش و ارزیابی برای تعیین تفاوت های بین کودکان شهری و روستایی به کار گرفته شد. بعد از جمع آوری داده ها در هر آزمون برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS از آزمون test – t استفاده شد.
یافته ها: در اکثر معیارهای سنجش، تفاوت معنی داری بین کودکان شهری و روستایی وجود نداشت. به طور مشخص در دو معیار سنجش یعنی آزمون تعادل یک سمت بدن (با میانگین 5.55 در کودکان روستایی و 4.63 در کودکان شهری) و آزمون حرکات آسان (با میانگین 5.55 در کودکان روستایی و 4.34 در کودکان شهری) کودکان روستایی به طور معنی داری از کودکان شهری موفق تر عمل نمودند (P<0.05) در آزمون های تخته تعادل نفاشی آدم، جورچین و فکر بکر، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت که این نتایج می تواند دلیل بر کاهش تفاوت بین کودکان شهری و روستایی در آموزش های پیش دبستانی باشد.
استنتاج: نتایج حاصله نشانگر موفقیت بیش تر کودکان روستایی نسبت به کودکان شهری در انجام برخی آزمون ها بود. کاهش تفاوت بین کودکان شهری و روستایی ایجاب می نماید توجه بیش تر به توسعه مراکز دبستانی در روستاها و بازنگری برنامه مهد کودک های شهری در جهت فعالیت های تحرک آور و استفاده بیش تر از امکانات آموزشی موجود در شهر مبذول گردد.