دوره 28، شماره 168 - ( دی 1397 )
جلد 28 شماره 168 صفحات 81-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهسا احمدلو 
، نبی شریعتی فر ، رزاق محمودی ، پیمان قجربیگی ، مجتبی موذن ، آرش اکبر زاده ، شاهرخ نظم آرا ، سینا دوبرادران
، نبی شریعتی فر ، رزاق محمودی ، پیمان قجربیگی ، مجتبی موذن ، آرش اکبر زاده ، شاهرخ نظم آرا ، سینا دوبرادران
چکیده: (4105 مشاهده)
سابقه و هدف: آلاینده‌های آلی کلره، ترکیباتی پایدار در محیط زیست و خطرناک از نظر سلامتی موجودات زنده می‌باشند. از میان این ترکیبات، بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه می‌توانند برای انسان سرطان زا بوده و بر عملکرد فکری، سیستم عصبی، دستگاه تولید مثل و سیستم ایمنی بدن انسان تاثیر گذارند. یکی از راه‌های ورود این ترکیبات به بدن انسان از طریق تخم مرغ به دلیل تغذیه مرغ با غذاهای آلوده و یا از طریق آب و هوای آلوده می‌باشد.
مواد و روش‌ها: ابتدا نمونه برداری از 4 برند تخم مرغ و در 4 فصل در شهر تهران (سال 96) انجام گرفت. برای استخراج از مخلوط حلال هگزان: دی کلرومتان با نسبت یکسان و توسط روش التراسونیک استفاده شد. سپس با کمک اسید سولفوریک غلیظ دو فاز را از هم جدا نموده و به وسیله دستگاه روتاری با پمپ خلا و تحت بخار ملایم نیتروژن تغلیظ و با ستون سیلیکاژل یا فلورسیل پاکسازی انجام شد. در نهایت غلظت هرکدام از PCB ها با دستگاه GC-MS اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: در تمامی نمونه‌ها میانگین میزان بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه (3/0±40/1 pgWHO-TEQ/gfat) پایین‌تر از محدوده استاندارد بوده است و بیش‌ترین غلظت نیز مربوط به PCB28 بود (با میانگین802/0 pgWHO-TEQ/gfat). برندB دارای بالاترین میانگین PCB ها و فصل زمستان دارای بالاترین میزان آلودگی تخم مرغ‌ها (822/1 pgWHO-TEQ/gfat) بوده است.
استنتاج: به دلیل پایین‌تر بودن میانگین کل هرکدام از PCB ها نسبت به استاندارد در انواع مختلف تخم مرغ می‌توان بیان نمود که خطری از این مواد مصرف‌کننده‌ها را تهدید نمی‌کند.
مواد و روش‌ها: ابتدا نمونه برداری از 4 برند تخم مرغ و در 4 فصل در شهر تهران (سال 96) انجام گرفت. برای استخراج از مخلوط حلال هگزان: دی کلرومتان با نسبت یکسان و توسط روش التراسونیک استفاده شد. سپس با کمک اسید سولفوریک غلیظ دو فاز را از هم جدا نموده و به وسیله دستگاه روتاری با پمپ خلا و تحت بخار ملایم نیتروژن تغلیظ و با ستون سیلیکاژل یا فلورسیل پاکسازی انجام شد. در نهایت غلظت هرکدام از PCB ها با دستگاه GC-MS اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: در تمامی نمونه‌ها میانگین میزان بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه (3/0±40/1 pgWHO-TEQ/gfat) پایین‌تر از محدوده استاندارد بوده است و بیش‌ترین غلظت نیز مربوط به PCB28 بود (با میانگین802/0 pgWHO-TEQ/gfat). برندB دارای بالاترین میانگین PCB ها و فصل زمستان دارای بالاترین میزان آلودگی تخم مرغ‌ها (822/1 pgWHO-TEQ/gfat) بوده است.
استنتاج: به دلیل پایین‌تر بودن میانگین کل هرکدام از PCB ها نسبت به استاندارد در انواع مختلف تخم مرغ می‌توان بیان نمود که خطری از این مواد مصرف‌کننده‌ها را تهدید نمی‌کند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
صنایع غذایی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |