سابقه و هدف: زردی نوزادی یکی از مشکلات شایع نوزادان می باشد، که به علل مختلف ایجاد شده و به علت عوارض مغزی (کرنیکتروس) که منجر به مرگ و میر و عقب ماندگی ذهنی می شود، از اهمیت خاص برخوردار است. با توجه به نقش مادران و ارجاع به موقع نوزاد در موثر بودن درمان و جلوگیری از عوارض وخیم آن که وابسته به آگاهی کافی و نگرش مناسب مادران در این زمینه است، در این مطالعه آگاهی و نگرش مادران شهرستان ساری در مورد زردی نوزادی بررسی شد.
مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی و جامعه مورد مطالعه مادران نوزادان متولد شده بیمارستان های شهر ساری (1383) بودند. روش نمونه گیری دو مرحله ای سهمیه بندی شده و تصادفی ساده (startified and simple sampling) و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر متغیرهای زمینه ای، آگاهی و نگرش بود. آگاهی به سه سطح کم، متوسط و زیاد و نگرش نیز به صورت نامناسب، نسبتا مناسب و مناسب تعریف گردید و آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آماری کای دو، آزمون t و ANOVA انجام گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی 400 نمونه مورد مطالعه 4.88+25.81 سال بود که 9.25 درصد آن ها در سنین پرخطر قرار داشتند.52 درصد ساکن شهر، 5/4 درصد بی سواد و 8.5 درصد تحصیلات دانشگاهی داشتند. 92.3 درصد آنان مراقبت های دوران بارداری را انجام داده که در اغلب موارد (64.4 درصد) توسط پزشک متخصص انجام می شد.از نظر آگاهی مادران در مورد زردی نوزادان: 75.5 درصد دارای آگاهی کم، 23.3 درصد دارای آگاهی متوسط و فقط 1.3 درصد دارای آگاهی خوب بودند؛ که این آگاهی به طور معناداری با افزایش سن و تحصیلات مادر، وجود سابقه زردی در فرزند قبلی و سطح اجتماعی اقتصادی خوب افزایش می یافت. از نظر نگرش مادران در مورد زردی نوزادان: 19.3درصد دارای نگرش نامناسب 60.3 درصد دارای نگرش نسبتا مناسب و20.5درصد دارای نگرش مناسب بودند، که به طور معناداری با سن و تحصیلات مادر، تعداد فرزند قبلی، محل سکونت، سطح اجتماعی رابطه داشت.
استنتاج: اغلب مادران از آگاهی کافی و نگرش مناسب در مورد زردی نوزادان برخوردار نبوده و لزوم مداخله جهت افزایش آگاهی و بهبود نگرش مادران در مورد زردی نوزادی (مانند آموزش عمومی و …) توصیه می گردد.