دوره 28، شماره 166 - ( آبان 1397 )
جلد 28 شماره 166 صفحات 48-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
عذرا اخی 
، زهرا کاشی ، عادله بهار ، حمیدرضا میرزایی ایلالی ، امید عمادیان ساروی ، صغری خانی ، رضا علی محمد پور
، زهرا کاشی ، عادله بهار ، حمیدرضا میرزایی ایلالی ، امید عمادیان ساروی ، صغری خانی ، رضا علی محمد پور
چکیده: (3073 مشاهده)
سابقه و هدف: ندولهای تیروئید اختلالاتی شایع هستند. توسط لمس یا سونوگرافی مشخص میشوند. شیوع در معاینه 8-4 درصد، حدود 15-7 درصد پاتولوژی بدخیم دارند. برایTSH ، اثرات ثابت شده بعنوان فاکتور رشد و اثرات متناقضی در بدخیمی ندول تیروئید بیان شد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تیروتروپین در بدخیمی ندول تیروئید طراحی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 500 بیمار با ندول تیروئید بررسی شدند. نمونه خون جهت بررسی TSH، قبل از آسپیراسیون سوزنی گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری، از فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی استفاده گردید.
یافته‌ها: 457 (4/91 درصد) نفر از شرکت‌کنندگان زن و 43 (6/8 درصد) نفر مرد بودند. میانگین سنی نمونه‌ها
9/13± 43/43 سال بود. 240 نفر ندول منفرد و 260 نفر ندول متعدد داشتند(08/0=p). میانگین اندازه ندول در انواع خوش‌خیم و بد خیم به ترتیب 2/12 ± 1/26 و 8/9 ± 3/27 میلی‌متر بود. (6/0=p). در مجموع 31 نفر (2/6 درصد) ندول بدخیم و 469 نفر (8/93 درصد) ندول خوش خیم داشتند. میانگین TSH در بیماران با ندول خوش خیم و بدخیم به ترتیب 9/6± 30/3 و 2 ± 4/2 بود (47/0 p=). جهت ارزیابی ارتباط تیروتروپین با سیتولوژی، سطح TSH به ترتایل کم‌تر از 5/0 ، 5/0 – 9/4 و ≥ 5 تقسیم و به روش پیرسون بررسی شد. سه گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند (3/0 p=).
استنتاج: عدد TSH به تنهایی درسطوح مختلف، معیار مناسبی برای پیشگویی بدخیمی تیروئید نیست.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی 500 بیمار با ندول تیروئید بررسی شدند. نمونه خون جهت بررسی TSH، قبل از آسپیراسیون سوزنی گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری، از فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی استفاده گردید.
یافته‌ها: 457 (4/91 درصد) نفر از شرکت‌کنندگان زن و 43 (6/8 درصد) نفر مرد بودند. میانگین سنی نمونه‌ها
9/13± 43/43 سال بود. 240 نفر ندول منفرد و 260 نفر ندول متعدد داشتند(08/0=p). میانگین اندازه ندول در انواع خوش‌خیم و بد خیم به ترتیب 2/12 ± 1/26 و 8/9 ± 3/27 میلی‌متر بود. (6/0=p). در مجموع 31 نفر (2/6 درصد) ندول بدخیم و 469 نفر (8/93 درصد) ندول خوش خیم داشتند. میانگین TSH در بیماران با ندول خوش خیم و بدخیم به ترتیب 9/6± 30/3 و 2 ± 4/2 بود (47/0 p=). جهت ارزیابی ارتباط تیروتروپین با سیتولوژی، سطح TSH به ترتایل کم‌تر از 5/0 ، 5/0 – 9/4 و ≥ 5 تقسیم و به روش پیرسون بررسی شد. سه گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند (3/0 p=).
استنتاج: عدد TSH به تنهایی درسطوح مختلف، معیار مناسبی برای پیشگویی بدخیمی تیروئید نیست.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
غدد
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |