دوره 29، شماره 180 - ( دی 1398 )
جلد 29 شماره 180 صفحات 76-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
تهمینه بامدادیان 
، محمد ابراهیمی ساروی ، فرهاد ثبوتی ، پویا جنتی ، سحر چپرلی ، جمشید یزدانی چراتی ، نسرین خاکی
، محمد ابراهیمی ساروی ، فرهاد ثبوتی ، پویا جنتی ، سحر چپرلی ، جمشید یزدانی چراتی ، نسرین خاکی
چکیده: (2533 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از مهم‌ترین چالش‌های دندان پزشکان، تحویل روکشی با مارژینال فیت و مارژینال گپ مناسب به بیمار است. تراش ۱۳۵ درجه مزایایی چون سهولت تکنیکی و ثبت مناسب خط خاتمه تراش را دارد. علی‌رغم این مزایا، تحقیقات چندانی بر روی این نوع تراش انجام نشده است. این مطالعه با هدف مقایسه تراش ۱۳۵ درجه با شولدر بول از نظر تطابق، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی، بر روی دو دندان مولر اول مندیبل با نسج تاجی سالم و اندازه مشابه، تراش شولدر بول و تراش ۱۳۵ درجه انجام شد. از هر دو دندان قالب تهیه و روی هر دای،۳۱ عدد روکش ساخته شد. نمونه‌های آغشته به fit checker توسط universal testing machine تحت نیروی ۴۰ نیوتن به مدت ۳ دقیقه قرار گرفتند و زیر لوپ با بزرگ‌نمایی ۴۰ برابر در سه نقطه از هر بعد اندازه‌گیری و ثبت شد. جهت آنالیز داده‌ها و مقایسه تطابق تراش‌‌ها از آزمونهای آماری Kolmogorov-Smirnov و Wilcoxon در SPSS version24 استفاده گردید و در محاسبات، ۰۵/۰ P≤ معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین مارژینال فیت در تراش شولدر بول ۰۹۰۷/۵۵ میکرون و در تراش ۱۳۵ درجه میزان آن ۲۵۸۷/۵۵ میکرون به دست آمد. در مورد مارژینال گپ، برای تراش شولدر بول ۷۲۴۵/۱۹ میکرون و برای تراش ۱۳۵ درجه ۹۷۴۵/۰ میکرون حاصل شد.
استنتاج: لذا جهت کاربرد این دو خط تراش، تراش ۱۳۵ درجه نسبت به شولدر بول کارایی کلینیکی بهتری می‌تواند داشته باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی، بر روی دو دندان مولر اول مندیبل با نسج تاجی سالم و اندازه مشابه، تراش شولدر بول و تراش ۱۳۵ درجه انجام شد. از هر دو دندان قالب تهیه و روی هر دای،۳۱ عدد روکش ساخته شد. نمونه‌های آغشته به fit checker توسط universal testing machine تحت نیروی ۴۰ نیوتن به مدت ۳ دقیقه قرار گرفتند و زیر لوپ با بزرگ‌نمایی ۴۰ برابر در سه نقطه از هر بعد اندازه‌گیری و ثبت شد. جهت آنالیز داده‌ها و مقایسه تطابق تراش‌‌ها از آزمونهای آماری Kolmogorov-Smirnov و Wilcoxon در SPSS version24 استفاده گردید و در محاسبات، ۰۵/۰ P≤ معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین مارژینال فیت در تراش شولدر بول ۰۹۰۷/۵۵ میکرون و در تراش ۱۳۵ درجه میزان آن ۲۵۸۷/۵۵ میکرون به دست آمد. در مورد مارژینال گپ، برای تراش شولدر بول ۷۲۴۵/۱۹ میکرون و برای تراش ۱۳۵ درجه ۹۷۴۵/۰ میکرون حاصل شد.
استنتاج: لذا جهت کاربرد این دو خط تراش، تراش ۱۳۵ درجه نسبت به شولدر بول کارایی کلینیکی بهتری می‌تواند داشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |