دوره 28، شماره 165 - ( مهر 1397 )                   جلد 28 شماره 165 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (3155 مشاهده)
سابقه و هدف: از هیدروژل‌ها به عنوان حامل برای کنترل رهش دارو استفاده می‌شود. هیدروژلهای فیزیکی در مقایسه با نوع شیمیایی دارای ایمنی بیشتر و سمیت کمتری هستند. روغن شترمرغ دارای اسیدهای چربی است که نقش بسیار مهمی در رشد، تقسیم سلولی و سلامت سلولها دارند و موجب بهبود زخم گشته و خاصیت ضد التهابی نیز دارند.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، هیدروژل حاوی روغن شترمرغ حساس به pH به وسیله مشتقات کیتوزان و پلیوینیل پیرولیدون با زنجیره باز (OR-PVP) تهیه شد. ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن بررسی، و اثر ضد دردی آن بر روی موش‌های سوری با انجام آزمون فرمالین و Hot plate مطالعه گردید.
یافتهها: فرمولاسیونهای حاوی کیتوزان با وزن مولکولی بالا، اثرات بهتری نسبت به سایر فرمولاسیون‌ها داشتند. در بهترین فرمولاسیون نسبت کیتوزان با وزن مولکولی بالا به OR-PVP برابر 4/0 بود. همه فرمولاسیون‌‌‌های روغن شترمرغ با نسبت 30 درصد دارای اثر ضد دردی مناسبی بودند.
استنتاج: این مطالعه نشان داد که هیدروژل روغن شتر مرغ فرآورده مناسبی برای کاهش دردهای التهابی و
مرکزی می
باشد.
 
متن کامل [PDF 1163 kb]   (1808 دریافت)    

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.