دوره 28، شماره 170 - ( اسفند 1397 )                   جلد 28 شماره 170 صفحات 63-56 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (5059 مشاهده)
سابقه و هدف: پروتئین ضد آپوپتوزی Bcl-2 از وقوع آپوپتوز از طریق مسیر میتوکندریایی جلوگیری کرده و بیان بالای این پروتئین، برای بقای سلول‌‌های توموری بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) ضروری است. بربرین یک آلکالوئید است که منجر به القای آپوپتوز سلول‌های سرطانی از طریق مسیر میتوکندریایی میگردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر بربرین بر میزان بیان ژن Bcl-2 در سلول‌‌های تک هسته ‌ای خون محیطی (PBMCs) افراد مبتلا به CLL در مقایسه با افراد سالم در محیط In vitro انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، خون محیطی از 12 فرد مبتلا به CLL و 6 فرد سالم گرفته شد. PBMCs با استفاده از فایکول جداسازی، و در دو گروه تیمار شده با بربرین (μM 25) و تیمار نشده برای 48 ساعت کشت داده شد. بیان ژن Bcl-2 به دنبال استخراج RNA و سنتز cDNA با استفاده از Real-time PCR و روش سایبرگرین در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت.
یافتهها: سطح بیان ژن Bcl-2 در افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن تحت تأثیر بربرین نسبت به گروه تیمار نشده، بهطور قابل توجهی پایین‌تر بود (05/0 p<)، در حالی‌ که تفاوت معنی‌داری در افراد سالم تحت تأثیر بربرین و گروه کنترل (بدون دارو) مشاهده نشد.
استنتاج: فعالیت آپوپتوزی بربرین ممکن است از طریق کاهش بیان ژن Bcl-2 در سلول‌‌های توموری CLL میانجیگری شود. با توجه به نقش اساسی پروتئین Bcl-2 در بقای سلول‌های توموری، این محتمل است که بربرین به عنوان یک ترکیب بالقوه طبیعی باز دارنده فعالیت ژن Bcl-2، می‌‌تواند یک گزینه درمانی برای CLL مطرح باشد.
متن کامل [PDF 738 kb]   (1643 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: ايمونولوژي

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.