دوره 29، شماره 172 - ( اردیبهشت 1398 )                   جلد 29 شماره 172 صفحات 206-188 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (3841 مشاهده)
صرع، یک اختلال نورولوژیک است که با بروز تشنجات مکرر همراه است و حدود 1 درصد از افراد جامعه را درگیر میکند. علیرغم پیشرفت های صورت پذیرفته در فهم و شناخت این بیماری، اساس سلولی آن همچنان ناشناخته است. غالب درمانهای رایجی که برای مقابله با این بیماری انجام می شود، به صورت درمان دارویی به منظور کنترل علائم و فرونشاندن تشنج های ناشی از این اختلال است. استفاده بالینی از داروهای ضد تشنج به دلیل وجود مقاومتهای دارویی و همین طور بروز عوارض جانبی این داروها طی فرایند درمان همواره با مشکل مواجه بوده است. از این رو تحقیقات بیش تری جهت یافتن داروهایی با اثرات بهتر و همین طور عوارض جانبی و مقاومت های دارویی کم تر ضروری به نظر می رسد. جهت یافتن ویژگی های مذکور، لازم است تارگت های داروی جدیدتر با مکانیسمهای متفاوت مورد بررسی قرار گیرند. تاکنون تحقیقات صورت پذیرفته برای درمان صرع، عموماً روی کنترل و کاهش فرایندهای تحریکی نورون ها در مغز تمرکز داشته است. اما تحقیقات جدیدتر غالباً روی یافتن تارگتهای دارویی جدیدتر تمرکز دارند. در این مطالعه، به دلیل اهمیت پژوهش جهت یافتن داروهایی با اثرات بهتر و عوارض کمتر، جدیدترین یافته های آزمایشگاهی و درمانی در مورد هدفهای جدید ترکیبات ضد صرع بحث خواهد شد.
 
متن کامل [PDF 687 kb]   (1078 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: داروسازی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.