سابقه و هدف: تغییرات نبض و فشارخون در هنگام شروع بی هوشی به وسیله داروهای مختلف از جمله کتامین و پروپوفول به عنوان داروهای شایع کاربردی و یا اجرای تکنیک های مختلف بی هوشی ممکن است ایجاد شود. هدف این مطالعه، تجویز توام مقادیر مختلف کتامین در مرحله قبل از القا بی هوشی با پروپوفول به منظور تعیین و بهبود وضعیت همودینامیکی ناشی از آن بود.
مواد و روش ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی 130 بیمار بزرگسال کلاس یک بی هوشی به طور تصادفی در شش گروه تقسیم شدند و جهت القا بی هوشی در گروه های مختلف با پروپوفول 2 میلی گرم برای هر کیلو (23= n) و گروه کتامین2 میلی گرم برای هر کیلو (21=n) و پروپوفول 1.75 میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 25/0 میلی گرم برای هر کیلو (20=n) و پروپوفول 1.5 میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 5/0 میلی گرم برای هر کیلو (21=n) و پروپوفول 1.25 میلی گرم برای هر کیلو با کتامین0.75میلی گرم برای هر کیلو (24=n) و پروپوفول یک میلی گرم برای هر کیلو با کتامین 1 میلی گرم برای هر کیلو (21= n) استفاده شد. فشار خون سیستول و دیاستول و تعداد نبض با استفاده از دستگاه Armita سوئد در مراحل قبل از تزریق (پایه) و بلافاصله بعد از القای بی هوشی و دقایق 1 و 5 و 10 بعد از لوله گذاری به طور اتوماتیک ثبت می شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آنالیز آماری ANOVA و Paired t test استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد نبض در مرحله قبل از القا بی هوشی در گروه های مختلف با هم تفاوت معنی داری ندارند، ولی بعد از القا بی هوشی در بین این گروه ها تفاوت ایجاد شده قابل ملاحظه بوده و هم چنین نسبت به قبل از بیهوشی در هر گروه معنی دار شده است (001/<0 P). بیش ترین افزایش فشارخون در گروه کتامین و بیش ترین کاهش فشارخون در گروه پروپوفول ایجاد شد و ثبات همودینامیکی ناشی از القا بی هوشی با پروپوفول در هنگام شروع بی هوشی در گروه هایی که با اضافه کردن 0.5و 0.75 میلی گرم کتامین همراه بوده است، نسبت به گروه های دیگر بهتر بود.
استنتاج: با توجه به یافته های این مطالعه، اضافه کردن کتامین به میزان 0.5 و 0.75 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن در هنگام القا بی هوشی با پروپوفول موجب بهبود وضعیت همودینامیکی در مقایسه با گروه هایی که تنها از کتامین و یا از پروپوفول برای القا بی هوشی استفاده می شود، می گردد.