سابقه و هدف: اختلالات مفصل گیجگاهی فکی ناهنجاری هایی هستند که با شکل یا عملکرد طبیعی مفصل تداخل دارند که توسط گروهی از علایم کلینیکی شامل درد و صداهای مفصلی و محدودیت یا انحراف هنگام باز کردن دهان مشخص می شوند. با توجه به تاثیر روابط اسکلتال فکی بر شکل , سایز و تغییرات مورفولوژیک کندیل و تغییرات ناشی از آن در TMJ هدف از این مطالعه بررسی پیدایش تغییرات رادیوگرافیک TMJ در افراد کلاس II و III میباشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی گذشته نگر می باشد.که در آن  249 نمونه کلاس II انگل و 66 نمونه کلاس III انگل مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از تعیین کلاس اسکلتال فکی با استفاده از سفالومتری، در تصاویر پانورامیک  تغییرات استخوانTMJ مورد بررسی قرار گرفتند. برای انجام تحلیل آماری از نرم افزار SPSS24  استفاده شد.
یافته‌ها: اروژن و بعد از آن صاف شدگی بیشترین اختلال مشاهده شده بودند. کمترین اختلال مشاهده شده نیز هایپرپلازی بود. در رده سنی 30-26 سال از نظرتوزیع صاف شدگی بین نمونه‌های کلاس II و III اختلاف معنی دار دیده شد (p value<0.05) به طوری که شیوع این اختلال در بیماران کلاس III بیشتر از کلاس II بود. 
استنتاج: در کل رده های سنی اختلاف معنی‌داری از نظر شیوع صاف شدگی ،  اروژن ،  هایپو پلازی  و هایپر پلازی بین نمونه‌های کلاس II و III وجود ندارد. زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان به مشکلات مفصل تمپورومندیبولار مبتلا می شوند.

 

واژه‌های کلیدی: مفصل گیجگاهی فکی، مال اکلوژن، رادیوگرافی پانورامیک

متن کامل [PDF 643 kb]   (772 دریافت)