سابقه و هدف: میزان مرگ ناشی از سرطان معده در جهان رو به افزایش است. امروزه در بسیاری از سرطان‌ها ارتباط بسیار دقیقی بین ایجاد سرطان و تغییر میزان بیان رسپتور EGF وجود دارد. شاید شناخته شده ترین این تغییرات بیان بالای گیرنده‌های HER2 و HER1 در سرطان معده باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان بیان این دو گیرنده در آدنوکارسینوم‌های پیشرفته موضعی معده و ارتباط آن با بقاء بیماران می باشد. مواد و روش‌ها: نمونه‌ها شامل 130 بلوک پارافینی متعلق به بیماران دارای سرطان معده بیمارستان امام خمینی(ره) ساری در سال‌های 1388-1383 می‌باشد. برش‌های بافتی 4 میکرونی از بلوک‌ها تهیه و بر روی لام‌ها قرار داده شدند. اسلایدهای بافتی با استفاده از گزیلن دپارافینه شده سپس با استفاده از الکل آبگیری شدند. فعالیت پراکسیداز اندوژن مهار شد. آنتی‌بادی HER2 روی آن‌ها قرار گرفته و نهایتاً با هماتوکسیلین رنگ آمیزی شدند. یافته‌ها: مارکر HER1 تنها در 23 نمونه (6/17 درصد) و مارکر HER2 تنها در 20 نمونه (4/15 درصد) مثبت شد. همراهی این دو مارکر نیز فقط در 9 بیمار (9/6 درصد) به طور همزمان دیده شد. در بررسی مارکرHER2 برحسب جنس در 91 بیمار مرد تنها 11 مورد (6/11 درصد) و در 39 نمونه زن تنها 9 بیمار (23 درصد) برای این مارکر مثبت بودند. استنتاج: با پیشرفت مرحله بیماری، میزان بیان مارکر HER1 نیز افزایش می‌یابد. این یافته‌ها می‌تواند نشان دهنده ارزش تشخیصی این مارکر در بیماران مبتلا به سرطان معده از نوع آدنوکارسینوم باشد. احتمالاً میزان بیان گیرنده HER1 و HER2 با قدرت تهاجم بیماری و طول عمر بیماران مرتبط است.

واژه‌های کلیدی: سرطان معده، مارکر HER1، مارکر HER2

متن کامل [PDF 203 kb]   (4305 دریافت)