دوره 30، شماره 187 - ( مرداد 1399 )
جلد 30 شماره 187 صفحات 126-117 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1135 مشاهده)
سابقه و هدف: اسینتوباکتر پاتوژنی است که می‌تواند سبب شیوع عفونت‌های متنوع بیمارستانی شود. هدف از پژوهش حاضر یافتن موارد اسینتوباکتر در کشت‌های بیماران بستری در بیمارستان امام رضا(ع) تبریز و تعیین فراوانی شایع‌ترین ژن‌های OXA عامل مقاومت دارویی در این نمونه‌ها می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در بازه زمانی مرداد تا آبان ماه سال 1396 انجام شده است، تعداد 91 نمونه اسینتوباکتر جدا شده از نمونه‌های بالینی شامل خون، ادرار، ترشحات لوله تراشه، ترشحات زخم و نمونه ته حلق بیماران مورد بررسی قرار گرفت. باکتری‌ها با استفاده از روش‌های استاندارد باکتریولوژی، جداسازی و شناسایی شدند. برای تعیین حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی از آزمایش آنتی‌بیوگرام براساس clsi سال 2016 استفاده شده است. پس از استخراج DNA باکتری‌ها، شناسایی ژن‌های (23,24,48,58) OXA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و روش ملکولی PCR انجام شد.
یافته‌ها: از تعداد 91 اسینتوباکتر مورد مطالعه، 66 جدایه (52/72 درصد) دارای مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی (MDR) بودند. جدایه‌های با مقاومت انتی‌بیوتیکی چندگانه مقاومت 100 درصدی نسبت به سفپیم، سفوتاکسیم، پیپراسیلین-تازوباکتام، مروپنم نشان دادند. همه نمونه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک کلیستین حساس بودند. براساس یافته‌های پژوهش میان داشتن ژن 24- OXAو مقاومت به توبرامایسین و آمیکاسین ارتباط معنادار آماری وجود دارد (005/0=P).
استنتاج: با توجه به بالا بودن تعداد جدایه‌های با مقاومت چندگانه در این مطالعه، لزوم توجه به معیارهای کنترل عفونت بیمارستانی ضروری می‌باشد که توصیه می‌شود از راهکارهایی مانند شناسایی بیماران آلوده، یافتن منبع کولونیزاسیون باکتری، استریل کردن وسایل و بخش‌ها و کنترل مصرف آنتی‌بیوتیک در بیمارستان به منظور پیشگیری از ایجاد باکتری‌های مقاوم به چند دارو و کنترل عفونت‌های بیمارستانی استفاده شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در بازه زمانی مرداد تا آبان ماه سال 1396 انجام شده است، تعداد 91 نمونه اسینتوباکتر جدا شده از نمونه‌های بالینی شامل خون، ادرار، ترشحات لوله تراشه، ترشحات زخم و نمونه ته حلق بیماران مورد بررسی قرار گرفت. باکتری‌ها با استفاده از روش‌های استاندارد باکتریولوژی، جداسازی و شناسایی شدند. برای تعیین حساسیت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی از آزمایش آنتی‌بیوگرام براساس clsi سال 2016 استفاده شده است. پس از استخراج DNA باکتری‌ها، شناسایی ژن‌های (23,24,48,58) OXA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و روش ملکولی PCR انجام شد.
یافته‌ها: از تعداد 91 اسینتوباکتر مورد مطالعه، 66 جدایه (52/72 درصد) دارای مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی (MDR) بودند. جدایه‌های با مقاومت انتی‌بیوتیکی چندگانه مقاومت 100 درصدی نسبت به سفپیم، سفوتاکسیم، پیپراسیلین-تازوباکتام، مروپنم نشان دادند. همه نمونه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک کلیستین حساس بودند. براساس یافته‌های پژوهش میان داشتن ژن 24- OXAو مقاومت به توبرامایسین و آمیکاسین ارتباط معنادار آماری وجود دارد (005/0=P).
استنتاج: با توجه به بالا بودن تعداد جدایه‌های با مقاومت چندگانه در این مطالعه، لزوم توجه به معیارهای کنترل عفونت بیمارستانی ضروری می‌باشد که توصیه می‌شود از راهکارهایی مانند شناسایی بیماران آلوده، یافتن منبع کولونیزاسیون باکتری، استریل کردن وسایل و بخش‌ها و کنترل مصرف آنتی‌بیوتیک در بیمارستان به منظور پیشگیری از ایجاد باکتری‌های مقاوم به چند دارو و کنترل عفونت‌های بیمارستانی استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
عفوني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |