دوره 29، شماره 177 - ( مهر 1398 )
جلد 29 شماره 177 صفحات 55-42 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3787 مشاهده)
سابقه و هدف: پپتیدهای ضدمیکروبی، یکی از متنوع ترین ترکیبات ضدمیکروبی هستند که به دلیل پیدایش مقاومت عوامل بیماری زا به آنتی‌بیوتیک های رایج مورد توجه قرار گرفته اند. با این وجود در مطالعات اندکی خواص ضد انگلی آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه پیش رو با هدف مقایسه اثرات پپتید کایمریک ملیتین-سکروپین (CM11) و مترونیدازول بر روی تروفوزوئیت ژیاردیا لامبلیا صورت گرفته است.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی، با استفاده از آزمایش MTT، سمیت سلولی پپتید CM11 در غلظت‌های µg/ml 32-5/0 و مترونیدازول در غلظت‌های µg/ml20-25/0 بر روی سلول Caco-2 بررسی و IC50 محاسبه گردید. جهت تعیین میزان آپوپتوز القایی CM11 و مترونیدازول از روش فلوسایتومتری استفاده شد. سمیت دارویی پپتید بر روی تروفوزئیت ژیاردیا لامبلیا در شرایط مختلف برون‌تنی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج MTT نشان داد که بالاترین درصد کشندگی بر روی سلول Caco-2، در گروه پپتید CM11 در غلظت μg/ml32 پس ازگذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 2/1±3/84، 9/0±7/88 و 5/1±87 درصد بود، در حالی که در گروه مترونیدازول در غلظت μg/ml 20 پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 3/2±35، 2/1±3/39 و 8/1±3/48 درصد بود. در بالاترین غلظت مورد استفاده طی ۲۴ و ۴۸ ساعت، بالاترین درصد کشندگی بر روی انگل در گروه پپتید و مترونیدازول به ترتیب 2/0±8/99 و 6/0±99 درصد بود. میزان کشندگی پپتید و مترونیدازول بر روی انگل‌های متصل به سلول در بالاترین غلظت به ترتیب 1/0±7/99 و 3/0±5/99 درصد بود.
استنتاج: نتایج این تحقیق نشان داد که پپتید کایمریک سکروپین- ملیتین (CM11) می‌تواند کاندید مناسبی جهت درمان ژیاردیازیس باشد.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی، با استفاده از آزمایش MTT، سمیت سلولی پپتید CM11 در غلظت‌های µg/ml 32-5/0 و مترونیدازول در غلظت‌های µg/ml20-25/0 بر روی سلول Caco-2 بررسی و IC50 محاسبه گردید. جهت تعیین میزان آپوپتوز القایی CM11 و مترونیدازول از روش فلوسایتومتری استفاده شد. سمیت دارویی پپتید بر روی تروفوزئیت ژیاردیا لامبلیا در شرایط مختلف برون‌تنی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج MTT نشان داد که بالاترین درصد کشندگی بر روی سلول Caco-2، در گروه پپتید CM11 در غلظت μg/ml32 پس ازگذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 2/1±3/84، 9/0±7/88 و 5/1±87 درصد بود، در حالی که در گروه مترونیدازول در غلظت μg/ml 20 پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 3/2±35، 2/1±3/39 و 8/1±3/48 درصد بود. در بالاترین غلظت مورد استفاده طی ۲۴ و ۴۸ ساعت، بالاترین درصد کشندگی بر روی انگل در گروه پپتید و مترونیدازول به ترتیب 2/0±8/99 و 6/0±99 درصد بود. میزان کشندگی پپتید و مترونیدازول بر روی انگل‌های متصل به سلول در بالاترین غلظت به ترتیب 1/0±7/99 و 3/0±5/99 درصد بود.
استنتاج: نتایج این تحقیق نشان داد که پپتید کایمریک سکروپین- ملیتین (CM11) می‌تواند کاندید مناسبی جهت درمان ژیاردیازیس باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
انگل شناسي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |