دوره 29، شماره 181 - ( بهمن 1398 )
جلد 29 شماره 181 صفحات 149-144 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2312 مشاهده)
سابقه و هدف: بازال سل کارسینوما (BCC) به عنوان شایع‌ترین نوع سرطان پوستی شناخته می‌شود. طی بررسی‌های گذشته ثابت شده است که شیوع این بیماری در حال افزایش و سن ابتلا به آن رو به کاهش است. این سرطان که در افراد بزرگسال و به مخصوص نیروی کارآمد جامعه بروز پیدا می‌کند، می‌تواند تاثیرات مخرب به همراه داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع بازال سل کارسینوما در مرکز بدخیمی‌های سر و گردن مازندران در سال‌های 1396 و 1397 انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر توصیفی، تمامی 4532 پرونده موجود در بخش آسیب‌شناسی مرکز بدخیمی‌های سر و گردن مطالعه گردید و 70 پرونده مرتبط با BCC استخراج گردید. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، میزان فراوانی و درصد فراوانی محاسبه، جداول و نمودارها با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 ترسیم گردید و به منظور بررسی متغیر‌ها از تست کا‌اسکور استفاده شد و P کم‌تر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: طی مطالعه و تجزیه و تحلیل 70 پرونده مشاهده شد که میانگین سنی افراد مبتلا به این سرطان 7/64 سال می‌باشد. 47 نفر از بیماران مرد و 23 نفر از بیماران را زنان تشکیل می‌دادند. همچنین طی بررسی بر روی شایع‌ترین محل بروز این بیماری مشاهده شد که بالاترین میزان شیوع در ناحیه حنجره می‌باشد که 16 مورد (85/22 درصد) گزارش شده است و پس از آن سر و صورت (28/64 درصد) دارای بیش‌ترین شیوع برای این بیماری می‌باشند. ارتباط آشکاری بین سن (40/0= P) و جنیست (035/0= P) شیوع بیماری مشاهده شد.
استنتاج: شیوع سرطان سلول بازال در مطالعه حاضر، متفاوت و بسیار بیش‌تر از سایر مطالعات گذشته در منطقه مازندران بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر توصیفی، تمامی 4532 پرونده موجود در بخش آسیب‌شناسی مرکز بدخیمی‌های سر و گردن مطالعه گردید و 70 پرونده مرتبط با BCC استخراج گردید. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، میزان فراوانی و درصد فراوانی محاسبه، جداول و نمودارها با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 ترسیم گردید و به منظور بررسی متغیر‌ها از تست کا‌اسکور استفاده شد و P کم‌تر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: طی مطالعه و تجزیه و تحلیل 70 پرونده مشاهده شد که میانگین سنی افراد مبتلا به این سرطان 7/64 سال می‌باشد. 47 نفر از بیماران مرد و 23 نفر از بیماران را زنان تشکیل می‌دادند. همچنین طی بررسی بر روی شایع‌ترین محل بروز این بیماری مشاهده شد که بالاترین میزان شیوع در ناحیه حنجره می‌باشد که 16 مورد (85/22 درصد) گزارش شده است و پس از آن سر و صورت (28/64 درصد) دارای بیش‌ترین شیوع برای این بیماری می‌باشند. ارتباط آشکاری بین سن (40/0= P) و جنیست (035/0= P) شیوع بیماری مشاهده شد.
استنتاج: شیوع سرطان سلول بازال در مطالعه حاضر، متفاوت و بسیار بیش‌تر از سایر مطالعات گذشته در منطقه مازندران بود.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |