در بسیاری از کشورها، دانشجویان دندانپزشکی در بخشهای مختلف پریکلینیک، برای یادگیری مهارتهای مختلف مانند تهیه حفره دسترسی، پاکسازی و درمان ریشه در بخش اندودانتیکس، تمرین تراش سطوح مختلف تاج دندانی در بخش ترمیمی، پالپوتومی، پالپکتومی و تهیه حفره دسترسی بر روی دندانهای شیری در بخش کودکان و تمرین انواع تراش رست در بخش پروتزهای دندانی بر روی دندانهای کشیده شده (شیری یا دائمی) تمرین میکنند. این دندانها اغلب از کلینیکهای دندانپزشکی و مطبهای خصوصی توسط دانشجویان جمعآوری میشوند. اگرچه در بعضی کشورهای توسعه یافته، از دندانهای مصنوعی رزینی در بخش پری کلینیک اندودانتیکس استفاده می شود، اما محدودیتها و معایب کلینیکی استفاده از دندانهای مصنوعی، همچنان نیاز به جمعآوری و تهیه دندانهای کشیده شده را ایجاب میکند که برای دانشجویان این رشته چالش برانگیز است(1،2). از آنجاییکه دندانکشیده شده جزو ضایعات دندانپزشکی طبقهبندی میشود و میتواند منبع عفونت و انتقال بیماریهایی از جمله هپاتیت و ایدز باشد، استریلیزاسیون آن ضروری است. هر چند که به علت ساختار دندان و احتمال تغییر و آسیب دیدن آن، استریل کردن دندانها مشکل است، با این حال انجمن دندانپزشکی آمریکا و مرکز پیشگیری وکنترل بیماریها(CDC) دستورالعملهایی را جهت کنترل عفونت دندانهای کشیده شده برای استفاده مجدد ارائه کردهاند. CDC پیشنهاد میکند که دندانهای فاقد آمالگام پس از تمیز شدن از دبریها، به مدت 40 دقیقه اتوکلاو شوند و سپس در محلول بلیچینگ رقیق باقی بمانند. دندانهاییکه با آمالگام پر شدهاند، به علت انتشار بخار جیوه نباید اتوکلاو شوند و به پیشنهاد CDC باید به مدت دو هفته در محلول حاوی 10 درصد فرمالین باقی بمانند(3). مطالعات مختلف روشهای مختلف استریلیزاسیون با مواد شیمیایی از جمله استفاده از فرمالین، سدیم هیپوکلریت، تیمول و اثر این روشها را بررسی نمودهاند(6-4).
در کلینیکهای دندانپزشکی دندانهای کشیده برای تحویـل به دانشجـویان، اتـوکلاو نمیشـوند و در ظرفـی