چکیده: (1746 مشاهده)
سابقه و هدف: ارزیابی راه هوایی در بیهوشی بسیار مهم است. هدف از این مطالعه تعیین شاخصهای ارزش تشخیصی تست مالامپاتی در وضعیتهای خوابیده و نشسته همراه با آه و بدون آه کشیدن در بیماران کاندید بیهوشی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی با رویکرد تشخیصی، ۲۰۰ بیمار بزرگسال بررسی شدند. مطالعه در اتاق عمل بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال ۹۸-۹۷ انجام شد. جامعه مورد مطالعه تمامی بیماران بالای ۱۶ سال که نیاز به بیهوشی عمومی و لوله گذاری تراشه داشتند، بود. شاخصهای تشخیصی تست مالامپاتی شامل دقت، حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی در چهار حالت بررسی شد. همبستگی بین روشهای مختلف مالامپاتی با تست استاندارد کورمک لیهان تعیین شد.
یافتهها: در 11 بیمار (5/5 درصد) با تست کورمک لیهان، لارنگوسکوپی خیلی سخت و 12 درصد سخت بود. ضریب همبستگی بین کورمک لیهان و مالامپاتی در حالت نشسته با آه کشیدن ۳۳۲/۰ و با حالت سوپاین با آه برابر ۲۸۴/۰ بود. بیشترین حساسیت (9/82 درصد) مربوط به حالت سوپاین بدون آه و بیشترین ویژگی (80 درصد) مربوط به حالت نشسته همراه با آه بود. در سوپاین با آه بهطور دو شاخص حساسیت و ویژگی به ترتیب 7/65 و 9/67 درصد بود و میزان دقت در وضعیت نشسته با آه برابر 4/77 درصد بود.
استنتاج: بیشترین شدت همبستگی بین تست مالامپاتی با کورمک لیهان، در حالت نشسته با آه بود. تست مالامپاتی در حالت سوپاین با آه، حساسیت و ویژگی بالایی دارد و به عنوان یک جایگزین مناسب برای ارزیابی راه هوایی پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بیهوشی