دوره 30، شماره 189 - ( مهر 1399 )
جلد 30 شماره 189 صفحات 36-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2210 مشاهده)
سابقه و هدف: استرس مزمن اثرات زیانباری بر دستگاه تولیدمثلی دارد. احتمال دارد عوارض ناشی از استرس و یا مصرف داروهای آنتی‌سایکوتیک با اثر بر گنادها و سلول‌های جنسی به فرزندان منتقل شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی توان باروری موش‌های مادۀ حاصل از موش‌های نر تحت تأثیر استرس مزمن فیزیکی یا روانی تیمار شده با داروی سولپیراید بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 36 رأس موش صحرایی نر بالغ ویستار به 6 گروه شامل: گروه‌های کنترل، سولپیراید (آنتاگونیست گیرنده‌های D2 دوپامینی) (mg/kg,bw,ip4)، استرس فیزیکی یا روانی و استرس فیزیکی یا روانی دریافت‌کنندۀ سولپیراید تقسیم شدند. در پایان تیمار 14 روزه، هر موش نر با سه موش ماده بالغ جفتگیری نمود، فرزندان ماده حاصل از این موش‌ها تا سن بلوغ پرورش یافتند. سپس وزن بدن و تخمدان ها و توان باروری فرزندان با روش IVF ارزیابی شد.
یافته‌ها: وزن بدن و تخمدان‌ها، درصد سلول‌های تخم، جنین‌های دوسلولی، بلاستوسیست‌ها و جنین‌های هچ‌شده پس از IVF در فرزندان مادۀ موش‌های نر تحت استرس در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافت (05/0P˂). تجویز سولپیراید به والدین باعث کاهش هر چه بیش‌تر شاخص‌های مذکور در نتایج IVF فرزندان ماده شد (05/0P˂). درصد جنین‌های متوقف‌شده حاصل از IVF در گروه‌های تحت استرس اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0P>)، اما تجویز سولپیراید در تمام گروه‌ها سبب افزایش معنی‌دار این شاخص در مقایسه با گروه‌های سالین شد (05/0P˂).
استنتاج: اعمال استرس فیزیکی یا روانی در والدین توان باروری فرزندان ماده را کاهش داد. تجویز سولپیراید به والدین باعث تشدید این اختلالات در فرزندان شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 36 رأس موش صحرایی نر بالغ ویستار به 6 گروه شامل: گروه‌های کنترل، سولپیراید (آنتاگونیست گیرنده‌های D2 دوپامینی) (mg/kg,bw,ip4)، استرس فیزیکی یا روانی و استرس فیزیکی یا روانی دریافت‌کنندۀ سولپیراید تقسیم شدند. در پایان تیمار 14 روزه، هر موش نر با سه موش ماده بالغ جفتگیری نمود، فرزندان ماده حاصل از این موش‌ها تا سن بلوغ پرورش یافتند. سپس وزن بدن و تخمدان ها و توان باروری فرزندان با روش IVF ارزیابی شد.
یافته‌ها: وزن بدن و تخمدان‌ها، درصد سلول‌های تخم، جنین‌های دوسلولی، بلاستوسیست‌ها و جنین‌های هچ‌شده پس از IVF در فرزندان مادۀ موش‌های نر تحت استرس در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافت (05/0P˂). تجویز سولپیراید به والدین باعث کاهش هر چه بیش‌تر شاخص‌های مذکور در نتایج IVF فرزندان ماده شد (05/0P˂). درصد جنین‌های متوقف‌شده حاصل از IVF در گروه‌های تحت استرس اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0P>)، اما تجویز سولپیراید در تمام گروه‌ها سبب افزایش معنی‌دار این شاخص در مقایسه با گروه‌های سالین شد (05/0P˂).
استنتاج: اعمال استرس فیزیکی یا روانی در والدین توان باروری فرزندان ماده را کاهش داد. تجویز سولپیراید به والدین باعث تشدید این اختلالات در فرزندان شد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |