دوره 30، شماره 190 - ( آبان 1399 )                   جلد 30 شماره 190 صفحات 66-56 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (3994 مشاهده)
سابقه و هدف: کووید-19 یک بیماری عفونی است که بر اثر ویروس کرونای جدید، ایجاد میشود و پاندمی آن موجب مرگ و میر و خسارات زیادی در دنیا شده است. این پژوهش با هدف تعیین پیشبینیکنندگی سازههای مدل اعتقاد بهداشتی در انجام رفتارهای پیشگیرانه از کووید ۱۹ در استان مازندران انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی (مقطعی) بر روی 400 نفر از مردم استان مازندران با سن 18 سال و بالاتر در سال 1399 انجام شد. نمونهها به صورت دردسترس و از طریق رسانههای اجتماعی جمعآوری شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی به صورت آنلاین جمعآوری شد. دادهها با استفاده از محاسبه فراوانی، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شدند.
یافتهها: بین رفتارهای پیشگیرانه از کووید-19 و سازههای حساسیت (2/0=r ، 000/0P=)، منافع (127/0=r ، 011/0P=)، موانع (189/0= r ، 000/0P=) و خودکارآمدی (302/0= r ، 000/0P=) همبستگی مثبت و معنیداری مشاهد شد. سازههای الگوی اعتقاد بهداشتی در مجموع توانستند 26 درصد از واریانس رفتارهای پیشگیرانه از بیماری کووید-19 را پیشبینی کنند که سازه خودکارآمدی(220/0= β) قویترین پیشبینیکننده بود.
استنتاج: بر اساس نتایج، نقش پیشبینیکنندگی مفهوم خودکارآمدی را برای رفتارهای پیشگیریکننده از کووید-19 بر طبق الگوی اعتقاد بهداشتی تایید میکند، بنابراین از شیوههای افزایش خودکارآمدی از قبیل ترغیب کلامی، افزایش آگاهی نسبت به تواناییهای افراد و ارائه الگوهای مناسب برای آنها میتوان به عنوان عوامل ارتقادهنده رفتارهای پیشگیرانه از کووید-19 استفاده کرد.
متن کامل [PDF 324 kb]   (4513 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.