دوره 30، شماره 192 - ( دی 1399 )
جلد 30 شماره 192 صفحات 150-145 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1838 مشاهده)
سابقه و هدف: از مهم‌ترین عوارض شکستگی‌های استخوانی عارضه جوش نخوردن است. در این مطالعه با بررسی دو گروه جراحی شده به روش تعویض میله و پلیت‌گذاری روی میله جهت درمان جوش نخوردگی‌های شفت فمور(ران)، میزان عوارض پس از جراحی و مدت زمان رسیدن به نتیجه مطلوب ، مقایسه و بهترین روش معرفی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 12 بیمار در فاصله سال‌های 1397-1390 با شکستگی شفت استخوان فمورکه به‌طور اولیه تحت جراحی میله‌گذاری قرار گرفته بودند، اما دچار عارضه جوش نخوردگی شده بودند، مجددا تحت جراحی تعویض میله یا پلیت‌گذاری حمایتی قرار گرفتند. خصوصیات دموگرافیک، نوع شکستگی و نوع جراحی آنان ثبت شد. حداقل یک سال پس از جراحی از بیماران گرافی رخ و نیمرخ ران تهیه و ارتوپد میزان جوش خوردن استخوان را ارزیابی کرد.
یافته‌ها: 4 نفر (33/33 درصد) از بیماران تحت جراحی تعویض میله داخل استخوانی و 8 نفر (67/66 درصد ) تحت جراحی پلاک گذاری روی میله قبلی قرار گرفتند. 2 نفر (67/16 درصد) از بیماران عارضه عفونت و 5 نفر (67/41 درصد) عارضه کوتاهی اندام داشتند. میانگین کوتاهی اندام در این افراد cm 22/0 ± 10/1 بود. میانگین مدت زمان جوش خوردن بعد از جراحی در گروه با پلاک گذاری روی میله کم تر از گروه با تعویض میله بود.
استنتاج: در بیماران با جوش نخوردن شکستگی های شفت فمور استفاده از پلیت احتمالا انتخاب مناسب تری باشد. نتایج حاصل از این مطالعه مانند جوش خوردگی سریع تر، بر مفید و کاربردی بودن این تکنیک دلالت دارند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 12 بیمار در فاصله سال‌های 1397-1390 با شکستگی شفت استخوان فمورکه به‌طور اولیه تحت جراحی میله‌گذاری قرار گرفته بودند، اما دچار عارضه جوش نخوردگی شده بودند، مجددا تحت جراحی تعویض میله یا پلیت‌گذاری حمایتی قرار گرفتند. خصوصیات دموگرافیک، نوع شکستگی و نوع جراحی آنان ثبت شد. حداقل یک سال پس از جراحی از بیماران گرافی رخ و نیمرخ ران تهیه و ارتوپد میزان جوش خوردن استخوان را ارزیابی کرد.
یافته‌ها: 4 نفر (33/33 درصد) از بیماران تحت جراحی تعویض میله داخل استخوانی و 8 نفر (67/66 درصد ) تحت جراحی پلاک گذاری روی میله قبلی قرار گرفتند. 2 نفر (67/16 درصد) از بیماران عارضه عفونت و 5 نفر (67/41 درصد) عارضه کوتاهی اندام داشتند. میانگین کوتاهی اندام در این افراد cm 22/0 ± 10/1 بود. میانگین مدت زمان جوش خوردن بعد از جراحی در گروه با پلاک گذاری روی میله کم تر از گروه با تعویض میله بود.
استنتاج: در بیماران با جوش نخوردن شکستگی های شفت فمور استفاده از پلیت احتمالا انتخاب مناسب تری باشد. نتایج حاصل از این مطالعه مانند جوش خوردگی سریع تر، بر مفید و کاربردی بودن این تکنیک دلالت دارند.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
ارتوپدی،تروماتولوژی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |