دوره 31، شماره 199 - ( مرداد 1400 )
جلد 31 شماره 199 صفحات 185-179 |
برگشت به فهرست نسخه ها
صدیقه آقاجانیان 
، امیرحسین رنگانی ، رضا علیزاده-نوائی ، فاطمه اسپهبدی ، حامد جعفرپور ، کیوان حیدری ، علیرضا صالحی ، محمد زاهدی ، امیرحسین حسامی ، علیرضا آزاد ، سهیل عزیزی
، امیرحسین رنگانی ، رضا علیزاده-نوائی ، فاطمه اسپهبدی ، حامد جعفرپور ، کیوان حیدری ، علیرضا صالحی ، محمد زاهدی ، امیرحسین حسامی ، علیرضا آزاد ، سهیل عزیزی
چکیده: (1261 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از مهم‌ترین عوامل بیماریزا در بیماران مبتلا به نقص ایمنی، افرادی که نیاز به انتقال منظم خون دارند و بیماران نارسایی کلیوی تحت همودیالیز، سیتومگالوویروس(CMV) است. هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی سیتومگالوویروس در بیماران همودیالیزی در شهر ساری بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر طی سال‌های 97-1396 و بر روی 180 بیمار همودیالیزی در دو مرکز مرجع شهر ساری انجام شد، روش نمونه‌گیری، سرشماری بود. بیماران از نظر مشخصات اجتماعی، تاریخچه و مدت زمان انتقال خون، طول مدت و فراوانی همودیالیز در هفته درنظر گرفته شدند. از تمامی بیماران، نمونه خون جمع‌آوری شد و پس از سانتریفیوژ، نمونه‌های سرمی با روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA)، از نظر ایمونوگلوبولین Gاختصاصی CMV (CMV-IgG) آزمایش شدند. از آزمون‌های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و آنالیز توصیفی شامل محاسبه فراوانی داده‌های کیفی و میانه به همراه چارک 75-25 برای داده‌های کمی استفاده شد.
یافته‌ها: از مجموع 180 بیمار، 93 نفر (7/51 درصد) مونث و 87 نفر (3/48 درصد) مذکر بودند و میانگین سنی آن‌ها 5/61 سال (4/14 ±) بود. تمام بیماران(100 درصد) از نظر CMV-IgG مثبت بودند. طی این مطالعه ارتباطی بین تیتر آنتی‌بادی و جنس، سن، دوره دیالیز، مدت زمان دیالیز، تعداد دیالیز در هفته، انتقال خون، پیوند کلیه، عفونت HBV و HCV یافت نشد(05/0 P->).
استنتاج: یافته های مطالعه فراوانی بالایی را برای CMV-IgG مثبت در بیماران همودیالیزی نشان داد (100 درصد). با توجه به پتانسیل پیشرفت عفونت CMV در بیماران مبتلا به نقص ایمنی (به‌ویژه در افراد تحت همودیالیز)، برای جلوگیری از عواقب نامطلوب باید برنامه‌های غربالگری انجام شود.
مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر طی سال‌های 97-1396 و بر روی 180 بیمار همودیالیزی در دو مرکز مرجع شهر ساری انجام شد، روش نمونه‌گیری، سرشماری بود. بیماران از نظر مشخصات اجتماعی، تاریخچه و مدت زمان انتقال خون، طول مدت و فراوانی همودیالیز در هفته درنظر گرفته شدند. از تمامی بیماران، نمونه خون جمع‌آوری شد و پس از سانتریفیوژ، نمونه‌های سرمی با روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA)، از نظر ایمونوگلوبولین Gاختصاصی CMV (CMV-IgG) آزمایش شدند. از آزمون‌های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و آنالیز توصیفی شامل محاسبه فراوانی داده‌های کیفی و میانه به همراه چارک 75-25 برای داده‌های کمی استفاده شد.
یافته‌ها: از مجموع 180 بیمار، 93 نفر (7/51 درصد) مونث و 87 نفر (3/48 درصد) مذکر بودند و میانگین سنی آن‌ها 5/61 سال (4/14 ±) بود. تمام بیماران(100 درصد) از نظر CMV-IgG مثبت بودند. طی این مطالعه ارتباطی بین تیتر آنتی‌بادی و جنس، سن، دوره دیالیز، مدت زمان دیالیز، تعداد دیالیز در هفته، انتقال خون، پیوند کلیه، عفونت HBV و HCV یافت نشد(05/0 P->).
استنتاج: یافته های مطالعه فراوانی بالایی را برای CMV-IgG مثبت در بیماران همودیالیزی نشان داد (100 درصد). با توجه به پتانسیل پیشرفت عفونت CMV در بیماران مبتلا به نقص ایمنی (به‌ویژه در افراد تحت همودیالیز)، برای جلوگیری از عواقب نامطلوب باید برنامه‌های غربالگری انجام شود.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
عفوني
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |