سابقه و هدف: پدیده سالمندی، تغییرات زیستی بیولوژیکی، همراه با کاهش توان زندگی و قابلیت انطباق فرد در برابر تغییر و تحولات ناگهانی می‌باشد. سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه‌ای به دلیل ناتوانی‌های جسمی و ذهنی قرار می‌گیرند و در موارد زیادی استقلال فردی‌شان مورد تهدید قرار می‌گیرد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با نقص شناختی و عملکردی در سالمندان صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 360 سالمند 65 سال و بالاتر که حداقل از یک بیماری مزمن رنج می‌بردند، به روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی خوشه‌ای دو مرحله‌ای انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بودکه به صورت مصاحبه حضوری جمع‌آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نقص (Impairment) در فعالیت‌های روزانه زندگی 69/1 ± 15/1 و میانگین نقص در فعالیت‌های ابزاری زندگی 78/2 ± 68/4 بوده است. 2/12 درصداز سالمندان مبتلا به نقص شناختی شدید بودند. نقص در فعالیت‌های ADL (Activity of Daily living) و (Instramental Activities of Daily) IADL، نقص شناختی (Cognitive impairment) و بیماری‌های مزمن گزارش شده با جنس، کفایت درآمد، سن و سطح تحصیلات سالمند ارتباط آماری معنی‌داری داشت (05/0p<). استنتاج: بر اساس یافته‌های فوق، متغیرهای جمعیت شناحتی نقش به‌سزایی در تعیین سطح کم‌توانی سالمند ایفاء می‌نماید. لذا باید با تدوین برنامه‌های اصولی و کاربردی جهت تعدیل و به حداقل رساندن اثرات این متغیرها و کمک به گروه‌های در معرض خطر به حفظ هرچه بیشتر استقلال این عزیزان کمک نمود.

واژه‌های کلیدی: سالمند، نقص شناختی، نقص فعالیت ابزاری، نقص فعالیت روزمره، بیماری مزمن

متن کامل [PDF 232 kb]   (4692 دریافت)