سابقه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در جنس مونث می باشد. 7 تا 11 درصد زنان در طول عمر خود و سالیانه یک میلیون نفر در کل دنیا به آن مبتلا می شوند. علی رغم پیشرفت هایی که در روش های تشخیص موارد متاستاتیک بدخیمی ها صورت گرفته است، هنوز محدودیت های فراوانی در این زمینه وجود دارد. به همین علت امروزه توجه خاصی به استفاده از روش های حساس، سریع و ارزان شده است که یکی از آن ها استفاده از نشانگرهای تومور (Tumor Markers) می باشد. در این مطالعه حساسیت و ویژگی سطح خونی دو نشانگر تومور CEA و CA15-3 در تومورهای پستان با متاستاز به غدد لنفاوی زیر بغلی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: مطالعه روی 150 بیمار مبتلا به سرطان پستان بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) و شفای ساری در سال 84-1383 انجام شده است. از هر بیمار قبل از نمونه برداری، خون گرفته شد و سرم آن جدا و با استفاده از کیت CANAg و روش ELISA ، میزان CEA,CA15-3 اندازه گیری شد. سپس نمونه پستان برداشته شده به روش پیشرفته تغییر شکل یافته (Modified Radical Mastectomy) و غدد لنفاوی زیر بغل مورد بررسی میکروسکوپیک قرار گرفت و اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و حساسیت، ویژگی و کارآیی متغیرها تعیین گردید.
یافته ها: مطالعه روی 150 بیمار مونث با محدوده سنی 75-32 سال (متوسط سنی 51.6 سال) انجام شد. بیماران به 2 گروه کلی تقسیم شدند. گروه یک: (89 نفر) مبتلا به بدخیمی پستان با درگیری غدد لنفاوی زیر بغل- گروه دو: (61 نفر) مبتلا به بدخیمی پستان بدون درگیری غدد لنفاوی زیر بغل.میزان دو نشانگر تومور CEA,CA15-3 بین دو گروه یک و دو اختلاف آماری نشان داد. CA15-3 در آستانه تشخیصی35U/ml بالاترین کارآیی (82 درصد) را نشان داده و حساسیت 78 و ویژگی 88 درصد داشت. CEA در آستانه تشخیصی 5.2ng/ml بالاترین کارآیی (62.6 درصد) را نشان داده و حساسیت 48 و ویژگی 83 درصد داشت.
استنتاج: نتایج مطالعه صورت گرفته حاکی از آن است که از نشانگر تومور CA15-3 می توان در شناسایی موارد وجود و یا عدم متاستاز به غدد لنفاوی زیر بغلی در بدخیمی های پستان استفاده نمود ولی CEA حساسیت مناسبی دراین زمینه ندارد.