دوره 16، شماره 56 - ( بهمن 1385 )                   جلد 16 شماره 56 صفحات 74-68 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Naseri K, Shami S, Moazami F, Ahsan B. uptake in the gastric wall Comparative efficacy of lidocaine, lidocaine plus fentanyl and lidocaine plus epinephrine in epidural anesthesiaduring 99mTc-MIBI myocardial perfusion imaging. J Mazandaran Univ Med Sci 2007; 16 (56) :68-74
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-179-fa.html
ناصری کریم، شامی شعله، معظمی فرهاد، احسن بهزاد. بررسی مقایسه ای تاثیر لیدوکائین- سالین، لیدوکائین- فنتانیل و لیدوکائین- اپی نفرین از نظر طول مدت بلوک حسی وحرکتی در بی حسی اپی دورال. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1385; 16 (56) :68-74

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-179-fa.html


چکیده:   (17383 مشاهده)
سابقه و هدف: لیدوکائین از داروهای بی حس کننده موضعی متوسط الاثر است که به کرات در بی حسی اپی دورال مصرف می شود و خطر مسمومیت قلبی یا سیستم اعصاب مرکزی کم تری نسبت به بوپیواکائین دارد. این مطالعه طول مدت اثر مهار حسی و حرکتی لیدوکائین را با اضافه نمودن اپی نفرین، فنتانیل یا شبه دارو (سالین نرمال) در بی حسی اپی دورال با هم مقایسه نموده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه دو سو ناآگاه 60 بیمار IASA و II نامزد جراحی انتخابی ارتوپدی به صورت تصادفی بلوکی به سه گروه N (لیدوکائین + سالین)، E (لیدوکائین + اپی نفرین) و F (لیدوکائین + فنتانیل) تقسیم شدند. بی حسی اپی دورال با استفاده از 380 mg لیدوکائین 2 درصد و 1 میلی لیتر سالین نرمال در گروهN ، 380 mg لیدوکائین 2 درصد و 100 میکروگرم (1 میلی لیتر از محلول 1.10000) اپی نفرین در گروه E و 380 mg لیدوکائین 2 درصد و 50 میکروگرم فنتانیل در گروه F انجام شد. زمان شروع مهار حسی و طول مدت مهار حسی و حرکتی در بیماران ثبت شد. یافته ها با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. P<0.05 معنی دار تلقی شد.
یافته ها: زمان متوسط شروع اثر مهار حسی در سه گروه E (8.35+/-0.85 دقیقه) ، F (8.15+/-0.75 دقیقه) و N (8.75+/-0.8 دقیقه) مشابه بود و و سه گروه از این لحاظ اختلاف معنی داری با هم نداشتند. طول مدت مهار حرکتی کامل در گروه های E (46.5+/-27.5 دقیقه) و F (45.3 +/-26.8 دقیقه) به طور معنی داری بیش تر از گروه N (22.5+/-18.3 دقیقه) بود. طول مدت مهار حسی در گروه E (117+/-15.8 دقیقه) بیش تر از دو گروه N (102+/-22.9 دقیقه) وF (102+/-18.3 دقیقه) بود. (p<0.05) افت فشارخون در 40 درصد، 50 درصد و 60 درصد موارد و کاهش تعداد نبض در 10 درصد، 25 درصد و 30 درصد بیماران گروه هایN و E و F به ترتیب روی داد.
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که اضافه نمودن اپی نفرین یا فنتانیل به لیدوکائین برروی شروع اثر مهار حسی در بی حسی اپی دورال تاثیر ندارد. اپی نفرین و فنتانیل هر دو طول مدت مهار حرکتی را افزایش می دهند و اپی نفرین طول مدت مهار حسی با لیدوکائین را نیز افزایش می دهد. پیشنهاد می شود که در صورت نیاز به شلی و مهار حرکتی کامل در بی حسی اپی دورال اپی نفرین یا فنتانیل به لیدوکائین مصرفی افزوده شود.
متن کامل [PDF 238 kb]   (2936 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb