دوره 22، شماره 97 - ( بهمن 1391 )                   جلد 22 شماره 97 صفحات 223-216 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (12287 مشاهده)
سابقه و هدف: به منظور تأمین کیفیت خدمات و مراقبت‌های بهداشتی درمانی، رعایت موازین اخلاق پزشکی و رعایت حقوق بیمار در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی اجتناب ناپذیر است. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان رعایت منشور حقوق بیمار از دیدگاه پزشکان و پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1390صورت گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است که در 4 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، بر روی 466 نفر از پزشکان و پرستاران شاغل در سال 1391 صورت گرفته است. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه 21 سؤالی با مقیاس لیکرت، (6-0) تهیه شده بر اساس منشور حقوق بیمار که روایی و پایایی آن تأیید شده بود، جمع‌آوری گردید. آنالیز داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های یومن ویتنی و کروسکال والیس انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که از دیدگاه جامعه مورد پژوهش میانگین رعایت حقوق بیمار 83/0 ± 65/2 بود. کمترین میانگین رعایت حقوق بیمار مربوط به حیطه احترام به بیمار و حریم خصوصی او و عدم تبعیض (03/1 ± 09/2) و بیشترین میانگین میزان رعایت حقوق بیمار مربوط به حیطه حق انتخاب و تصمیم‌گیری آزادانه (94/0 ± 82/2) بود. بین دو گروه پزشکان و پرستاران اختلاف معنی‌داری از نظر میزان کلی رعایت حقوق بیمار مشاهده شد، بدین معنی که پزشکان میزان رعایت حقوق بیمار را ضعیف‌تر از پرستاران ذکر نمودند (006/0p=) کمترین میزان رعایت حقوق بیمار بر حسب بخش محل خدمت شرکت‌کنندگان در بخش داخلی (72/0 ± 3/2) و بیشترین مقدار در بخش روان‌پزشکی بود (99/0 ± 85/2) که این اختلاف به لحاظ آماری معنی‌دار بود (003/0 p=). استنتاج: منشور حقوق بیمار از دیدگاه پزشکان و پرستاران شاغل در بیمارستان آموزشی مورد بررسی به صورت کامل رعایت نمی‌شود. از این رو پیشنهاد می‌گردد اقدامات لازم جهت رفع موانع رعایت منشور حقوق بیمار و تسهیل اقدامات لازم جهت رعایت آن در بیمارستان‌ها اخذ گردد.
متن کامل [PDF 198 kb]   (4725 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش مورد | موضوع مقاله: ایمونولوژی و آلرژی کودکان

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.