سابقه و هدف: عفونت حادگوش میانی یکی از عفونت‌های شایع دوران کودکی است. 80 درصد از کودکان تا سن سه سالگی حداقل یک‌بار به این عفونت مبتلا می‌شوند. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی استرپتوکوکوس پنومونیه در افراد مبتلا به عفونت حادگوش میانی و تعیین حساسیت دارویی در این میکرب‌ها انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 102 بیمار مبتلا به عفونت حاد گوش میانی مراجعه‌کننده به یکی از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، در طی 6 ماه نمونه ترشحات گوش جمع آوری گردید. معیارهای ورود به مطالعه شامل وجود عفونت حادگوش میانی پرفوره شده و عدم مصرف آنتی بیوتیک در 2 هفته اخیر بوده است.نمونه‌ها توسط آزمایش میکروسکپی و کشت، از نظر وجود استرپتوکوکوس پنومونیه بررسی شدند. و میزان حساسیت استرپتوکوکوس پنومونیه به آنتی بیوتیک های مختلف تعیین شد. یافته‌ها: از 102 نمونه بررسی شده، 15 جدایه (7/14 درصد) استرپتوکوکوس پنومونیه شناسایی گردید. که از این تعداد 8 مورد (53 درصد) استرپتوکوکوس پنومونیه درجنس مذکر مشاهده گردید. پنوموکوک‌های جدا شده در این مطالعه نسبت به جنتامایسین (86 درصد)،کانامایسین (80 درصد)،آمیکاسین (74 درصد)،تتراسیکلین (73 درصد) وکلیستین (73 درصد) حساس بودند. همچنین پنوموکوک‌های جدا شده نسبت به پنیسیلین (80 درصد)، آموکسیسیلین (80 درصد)، سفالوتین (73 درصد)، اریترومایسین (65 درصد)، آمپیسیلین (65 درصد)، نالیدیکسیک اسید (60 درصد)، نیتروفورانتوئین (60 درصد)، ونکومایسین (53 درصد)، کلرامفنیکل (53 درصد) و کاربنیسیلین (53 درصد) مقاوم بودند. استنتاج: با توجه به ظهور سویه‌های مقاوم استرپتوکوکوس پنومونیه نسبت به درمان‌های آنتی بیوتیکی رایج توصیه می‌شود پس از انجام مطالعات تکمیلی وسیع‌تر و تأیید این الگوی مقاومت، نسبت به تهیه یا تجدید نظر در دستورالعمل‌های درمانی کشوری اقدام و شروع درمان آنتی‌بیوتیکی برای استرپتوکوکوس پنومونیه بر اساس این دستورالعمل ها انجام گیرد.

واژه‌های کلیدی: عفونت گوش میانی، استرپتوکوکوس پنومونیه، مقاومت آنتی بیوتیکی، بتالاکتام و اریترومایسین

متن کامل [PDF 331 kb]   (7640 دریافت)