سابقه و هدف: ژیاردیالامبلیا یکی از پاتوژن‌های تک یاخته‌ای مهم است که در طبقه‌بندی جزء تاژکدران روده‌ای قرار می‌گیرد ژیاردیازیس معمول‌ترین عفونت انگلی انسان در جهان است که باعث اسهال طولانی مدت می‌شود. هدف از این مطالعه مقایسه و ارزیابی 5 روش مختلف استخراج DNA از کیست ژیاردیالامبلیا به منظور تعیین روش مطلوب بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی 30 نمونه مدفوع آلوده به انگل ژیاردیا صورت گرفت. تشخیص بیماری با تهیه گسترش مستقیم از نمونه مدفوع و رنگ آمیزی با لوگل بود.کیست‌های ژیاردیا به روش گرادیان سوکروز تخلیص شدند و 5 روش مختلف استخراج بر روی این نمونه‌ها صورت گرفت. که شامل: ذوب و انجماد + گلوله های شیشه‌ای+ کیت ((FGK، ذوب و انجماد +فنل کلروفرم ایزو امیل الکل PCI))، جوشاندن + فنل کلروفرم ایزو امیل الکل، سونیکاسیون + فنل کلروفرم ایزو امیل الکل و ذوب وانجماد + نمک با غلظت بالا (High salt) بود. سپس واکنش یک مرحله‌ای PCR بر روی DNA استخراج شده در ناحیه ژنی gdh انجام گرفت. یافته‌ها: بالاترین و کمترین میانگین نسبت جذب نوری DNAOD)) به ترتیب مربوط به روش استخراج FGK از مدفوع و روش ذوب وانجماد + غلظت بالا نمک (High salt) است. همچنین بالاترین و کمترین میانگین غلظت به ترتیب مربوط به روش ذوب و انجماد + PCI و روش FGK است همچنین پس از الکتروفورز محصول PCR با استفاده از روش استخراج FGK اسمیری در باندها مشاهده نشد. کم‌ترین زمان استخراج (2h>) مربوط به روش FGK بود. استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد جهت رفع اشکالات استخراج DNA از کیست های ژیاردیا و کاهش زمان استخراج استفاده از گلوله‌های شیشه‌ای (Glass beads) و سپس کیت استخراج Accu prep (Bioneer) روشی مطلوب و دارای بیشترین کارآیی می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: ژیاردیالامبلیا، نمونه‌های مدفوع، استخراج DNA، کیت استخراج PCR، Accuprep

متن کامل [PDF 324 kb]   (5384 دریافت)