دوره 33، شماره 227 - ( آذر ماه 1402 )
جلد 33 شماره 227 صفحات 72-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (801 مشاهده)
سابقه و هدف: ارزیابی مغز استخوان یک روش ضروری برای تشخیص بعضی از بیماری‌های هماتولوژیک است. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات استامینوفن- پرومتازین در برابر میدازولام- پتیدین در کاهش درد پس از نمونه‌برداری از مغز استخوان، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 88 بیمار به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول یک گرم استامینوفن و 25 میلی‌گرم شربت پرومتازین 30 دقیقه قبل از عمل و گروه دوم 25 میلی‌گرم پتدین و 5 میلی‌گرم میدازولام وریدی پنج دقیقه قبل ازعمل دریافت‌کردند. در هر دوگروه بی‌حسی موضعی با استفاده از 10 سی‌سی لیدوکایین 2 درصد سه دقیقه قبل از شروع نمونه‌برداری انجام گردید. شدت درد و میزان اضطراب بیماران با استفاده از مقیاس لیکرت 10 امتیازی مورد ارزیابی قرارگرفت.
یافته‌ها: دادههای 88 بیمار مورد تحلیل قرار گرفت. بیماران گروه پتیدین- میدازولام در مقایسه با پرومتازین- استامینوفن در 30 دقیقه پس از نمونه‌برداری درد کم‌تری داشتند (0/90±1/18 در مقابل 0/99±1/77)(0/004=P) که این تفاوت کاهش درد در بین دو گروه مربوط به مردان بو0/90±0/98 در مقابل 0/99±1/67)0/001=P). در بین مردان نیز بیماران مسن‌تر از 30 سال این کاهش درد را داشتند (0/90±1/01 در مقابل 0/99±1/46)(0/049=P). از نظر درد بلافاصله پس از انجام نمونه‌برداری تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت 1/59±57/2 در مقابل 1/3±2/86)(0/246=P). در بیماران مسن‌تر از 46 سال نیز که استامینوفن- پرومتازین دریافت کردند در صورت نیاز به تکرار نمونه‌برداری همین روش را انتخاب می‌کنند0/75±23 در مقابل 0/47±21)(0/033=P). هم‌چنین میانگین بروز اضطراب در بیماران 30 دقیقه بعد از پروسیجر در گروه پتیدین- میدازولام و پرومتازین- استامینوفن به ترتیب 27/3 و 22/7 درصد بوده است. با این حال تفاوت معنی‌داری از نظر میزان اضطراب میان دو گروه وجود نداشته است (0/806=P).
استنتاج: براساس دادههای مطالعه حاضر، ترکیب پرومتازین و استامینوفن بلافاصله پس از نمونه‌برداری اثرات ضد دردی مشابه با ترکیب پتدین و میدازولام داشت. در نتیجه با توجه به عوارض مختلف پتیدین و میدازولام به ویژه در مبتلایان به بیماری‌های تنفسی و بیماران سرپایی می‌توان از ترکیب پرومتازین و استامینوفن استفاده کرد.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : IRCT20200427047215N2
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 88 بیمار به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول یک گرم استامینوفن و 25 میلی‌گرم شربت پرومتازین 30 دقیقه قبل از عمل و گروه دوم 25 میلی‌گرم پتدین و 5 میلی‌گرم میدازولام وریدی پنج دقیقه قبل ازعمل دریافت‌کردند. در هر دوگروه بی‌حسی موضعی با استفاده از 10 سی‌سی لیدوکایین 2 درصد سه دقیقه قبل از شروع نمونه‌برداری انجام گردید. شدت درد و میزان اضطراب بیماران با استفاده از مقیاس لیکرت 10 امتیازی مورد ارزیابی قرارگرفت.
یافته‌ها: دادههای 88 بیمار مورد تحلیل قرار گرفت. بیماران گروه پتیدین- میدازولام در مقایسه با پرومتازین- استامینوفن در 30 دقیقه پس از نمونه‌برداری درد کم‌تری داشتند (0/90±1/18 در مقابل 0/99±1/77)(0/004=P) که این تفاوت کاهش درد در بین دو گروه مربوط به مردان بو0/90±0/98 در مقابل 0/99±1/67)0/001=P). در بین مردان نیز بیماران مسن‌تر از 30 سال این کاهش درد را داشتند (0/90±1/01 در مقابل 0/99±1/46)(0/049=P). از نظر درد بلافاصله پس از انجام نمونه‌برداری تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت 1/59±57/2 در مقابل 1/3±2/86)(0/246=P). در بیماران مسن‌تر از 46 سال نیز که استامینوفن- پرومتازین دریافت کردند در صورت نیاز به تکرار نمونه‌برداری همین روش را انتخاب می‌کنند0/75±23 در مقابل 0/47±21)(0/033=P). هم‌چنین میانگین بروز اضطراب در بیماران 30 دقیقه بعد از پروسیجر در گروه پتیدین- میدازولام و پرومتازین- استامینوفن به ترتیب 27/3 و 22/7 درصد بوده است. با این حال تفاوت معنی‌داری از نظر میزان اضطراب میان دو گروه وجود نداشته است (0/806=P).
استنتاج: براساس دادههای مطالعه حاضر، ترکیب پرومتازین و استامینوفن بلافاصله پس از نمونه‌برداری اثرات ضد دردی مشابه با ترکیب پتدین و میدازولام داشت. در نتیجه با توجه به عوارض مختلف پتیدین و میدازولام به ویژه در مبتلایان به بیماری‌های تنفسی و بیماران سرپایی می‌توان از ترکیب پرومتازین و استامینوفن استفاده کرد.
شماره ثبت کارآزمایی بالینی : IRCT20200427047215N2
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
هماتولوژی و آنکولوژی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |