سابقه و هدف: بروز انواع حوادث و آسیب‌ها و ویژگی‌های مصدومین و علت‌های منجر به حادثه در مناطق مختلف و در زمان‌های متفاوت، متغیر است و نیاز به بررسی جنبه‌های گوناگون آن‌ها می‌باشد لذا بر همین اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی ابعاد اپیدمیولوژیکی انواع حوادث و آسیب‌های رخ داده در مصدومین مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان‌های مازندران انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش مقطعی، نمونه‌های مورد مطالعه شامل تمامی موارد مصدومین در اثر انواع سوانح و آسیب‌های مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان‌های مازندران در سال 1389بوده است که تعداد آن‌ها برابر با 58750 نفر می‌باشد. داده‌های مربوط به حادثه‌دیدگان از نظام موجود ثبت مصدومین در اورژانس بیمارستان‌ها جمع‌آوری شده است. آنالیز داده‌ها در نرم افزار SPSS انجام گرفت و از آزمون‌های آماری توصیفی، کای دو و تی تست مستقل استفاده گردید. مقدار P.V مساوی و کمتر از 05/0، در مورد معنی‌داری ملاک قضاوت بوده است. یافته‌ها: 7/71 درصد مصدومین را مردان تشکیل داده‌اند. میانگین سن مصدومین برابر با 01/17±9/29 می‌باشد. بیشتر مصدومین (6/34 درصد) در گروه سنی 29-20 سال قرار دارند. وقوع حوادث در ماه‌های تیر (6/10 درصد) و خرداد (2/10 درصد) بیشتر از ماه‌های دیگر بوده است. اکثر حوادث (6/70 درصد) در منطقه شهری رخ داده و بیشتر حوادث به‌ترتیب از نوع ترافیکی (8/39 درصد) و ضربه و سقوط (8/31 درصد) بوده اند. همچنین میزان بروز مصدومیت در اثر انواع سوانح و حوادث در مازندران در سال 1389 ، 7/2306 در 100000 نفر جمعیت بوده است. استنتاج: بر اساس یافته‌های پژوهش، حجم عمده بار آسیب‌ها وحوادث در مازندران از نوع ترافیکی بوده است. همچنین ارقام ذکر شده در نتایج به وضوح این موضوع را نشان می‌دهد که غالب افراد در مقطعی از زندگی خود، دچار یک حادثه قابل توجه می‌شوند. لذا پیاده‌سازی درست برنامه جامعه ایمن به صورت عملی یک نیاز اورژانس است که رمز موفقیت آن در گرو مشارکت و همکاری تمام ارگان‌ها و سازمان‌ها است و فراهم آوردن چنین بستری نیازمند عزم ملی است.

واژه‌های کلیدی: حوادث، آسیب‌ها، مصدوم، اورژانس، اپیدمیولوژی

متن کامل [PDF 203 kb]   (2850 دریافت)