دوره 33، شماره 229 - ( بهمن 1402 )                   جلد 33 شماره 229 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (1952 مشاهده)
سابقه و هدف: قلب توانایی محدودی در بازسازی و احیای خود از طریق تقسیم سلولی، تمایز سلول‌های بنیادی و فعال‌سازی سلول‌های پیش‌ساز قلبی دارد و کاهش کاردیومیوسیت‌ها حتی به میزان اندک می‌تواند عملکرد قلب را تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین وجود تعادل بین کاهش و تشکیل کاردیومیوسیت‌های جدید در تمام دوران زندگی برای حفظ عملکرد قلبی بسیار ضروری است. شواهد حاکی از آن است که فعالیت ورزشی می‌تواند ساختار قلبی را در سطح سلولی-مولکولی تحت تاثیر قرار دهد، لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی-مقاومتی بر بیان miR-222 و ژنهای  cTnT، Cx43، Ki67 و تکثیر کاردیومیوسیتهای موشهای صحرایی نر قبل از بلوغ، جوان و سالمند بود.
مواد و روشها: دراین مطالعه، تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه رده سنی 2 هفتگی به‌عنوان گروه قبل از بلوغ، ۸ هفتگی به‌عنوان گروه جوان و ۹۶ هفتگی به‌عنوان گروه سالمند، به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین (۵=n) و کنترل(۵=n) تقسیم شدند. برنامه‌های تمرین مقاومتی (نردبان مقاومتی، 3روز در هفته) و هوازی (دویدن روی نوارگردان، 3 روز در هفته) به مدت 6 هفته اجرا شد. بیان miR-222 و ژن‌های Cx43، cTnT و Ki67 به روش Real Time-PCR مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی(0/05P) استفاده شد.
یافتهها: مقادیر پروتئین BrdU با روش ایمونوهیستوشیمی و بیان ژن Ki67 در هر سه رده سنی قبل از بلوغ، جوان و سالمند موش‌های تمرین کرده به‌طور معنی‌داری بیش‌تر از گروه‌های کنترل بود(0/05P). miR-222 گروه تمرین کرده قبل بلوغ، نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری بیش‌تر بود(0/023=P). افزایش بیان ژن cTnT در گروه‌های تمرین کرده قبل بلوغ (0/018=P) و سالمند (0/015=P) و افزایش بیان ژن Cx43 در گروه تمرین­کرده سالمند (0/009=P) مشاهده شد.
استنتاج: انجام تمرینات هوازی-مقاومتی می‌تواند محرک موثری برای افزایش تکثیر کاردیومیوسیت‌ها در هر سه رده سنی  قبل از بلوغ، جوان و سالمند در موش‌های صحرایی باشد.
متن کامل [PDF 885 kb]   (768 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.