دوره 33، شماره 227 - ( آذر ماه 1402 )
جلد 33 شماره 227 صفحات 117-106 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (680 مشاهده)
سابقه و هدف: عابران پیاده، آسیب‌پذیرترین افراد در سیستم ترافیکی هستند و سالانه هزاران عابر پیاده در اثر تصادفات ترافیکی مجروح یا کشته می‌شوند. رفتار عابران پیاده، از عوامل انسانی دخیل در وقوع حوادث ترافیکی است. در این بین، آسیب در گروه‌های سنی 60 سال و بالاتر، بیشتر می‌باشد. از این‌رو، مطالعه حاضر به‌منظور تعیین ارتباط ترس از سقوط و وضعیت عملکردی با رفتارترافیکی عابران پیاده سالمند شهر ساری انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که در سال 1402-1401 در شهر ساری انجام شد. جامعه پژوهش، شامل کلیه سالمندان 60 سال و بالاتر تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر ساری بود. با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج و با نمونه‌گیری به روش تصادفی چندمرحله‌ای، تعداد 630 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پرسشنامه وضعیت عملکردی Womac، ترس از سقوط (FES) و رفتار ترافیکی استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار آماری SPSS-22، آنالیز شد. سطح معنی‌داری آزمون‌ها، 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی سالمندان شرکت‌کننده، 7/61±67/34 سال بود. 53/2 درصد از شرکت‌کنندگان، مرد و71/4 درصد، متأهل بودند. میانگین و انحراف معیار نمرات وضعیت عملکردی، ترس از سقوط و رفتار ترافیکی به‌ترتیب 17/62±56/65، 12/56±30/69و12/01±106/06 بود. نتایج همبستگی نشان داد که وضعیت عملکردی همبستگی معنادار معکوس با ترس از سقوط (0/001P< و0/22- r=) و همبستگی معنادار مثبت با رفتار ترافیکی دارد (0/001P< و 0/32r=). بین ترس از سقوط و رفتار ترافیکی ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. جنس، وضعیت تأهل، مدت زمان پیاده‌روی، وسیله جابجایی و سن دارای ارتباط معنی‌دار با ترس از سقوط و وضعیت عملکردی بودند(0/001P<). مدت زمان پیاده‌روی ارتباط معنی‌داری با رفتار ترافیکی داشت(0/001P<).
استنتاج: با توجه به نتابج مطالعه ترس از سقوط و وضعیت جسمانی افراد سالمند بر رفتار ترافیکی آنان مؤثر است و این امر می تواند میزان تصادفات را در این گروه افزایش دهد، لذا توجه به این موضوع در میان رانندگان حائز اهمیت می‌باشد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که در سال 1402-1401 در شهر ساری انجام شد. جامعه پژوهش، شامل کلیه سالمندان 60 سال و بالاتر تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر ساری بود. با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج و با نمونه‌گیری به روش تصادفی چندمرحله‌ای، تعداد 630 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پرسشنامه وضعیت عملکردی Womac، ترس از سقوط (FES) و رفتار ترافیکی استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار آماری SPSS-22، آنالیز شد. سطح معنی‌داری آزمون‌ها، 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی سالمندان شرکت‌کننده، 7/61±67/34 سال بود. 53/2 درصد از شرکت‌کنندگان، مرد و71/4 درصد، متأهل بودند. میانگین و انحراف معیار نمرات وضعیت عملکردی، ترس از سقوط و رفتار ترافیکی به‌ترتیب 17/62±56/65، 12/56±30/69و12/01±106/06 بود. نتایج همبستگی نشان داد که وضعیت عملکردی همبستگی معنادار معکوس با ترس از سقوط (0/001P< و0/22- r=) و همبستگی معنادار مثبت با رفتار ترافیکی دارد (0/001P< و 0/32r=). بین ترس از سقوط و رفتار ترافیکی ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. جنس، وضعیت تأهل، مدت زمان پیاده‌روی، وسیله جابجایی و سن دارای ارتباط معنی‌دار با ترس از سقوط و وضعیت عملکردی بودند(0/001P<). مدت زمان پیاده‌روی ارتباط معنی‌داری با رفتار ترافیکی داشت(0/001P<).
استنتاج: با توجه به نتابج مطالعه ترس از سقوط و وضعیت جسمانی افراد سالمند بر رفتار ترافیکی آنان مؤثر است و این امر می تواند میزان تصادفات را در این گروه افزایش دهد، لذا توجه به این موضوع در میان رانندگان حائز اهمیت می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
طب سالمندان
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |