دوره 34، شماره 241 - ( بهمن 1403 )                   جلد 34 شماره 241 صفحات 11-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (885 مشاهده)
سابقه و هدف: زخم معده مشکلات متعددی را با شیوع بالا در جوامع ایجاد کرده است. عوامل متعددی میتواند زمینهساز این بیماری شوند که از آن جمله میتوان ابتلا به  هلیکوباکتر پیلوری، مصرف بیرویه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، سیگار، سن و جنس را نام برد. باتوجه به شیوع بالای زخم معده ناشی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، این مطالعه به بررسی اثر عصارههای هیدروالکلی مرزه (Satureja hortensis) و اناریجه (Froriepia subpinnata) بر پیشگیری از زخم معده ناشی از ایندومتاسین در مدلهای حیوانی پرداخت.
مواد وروشها: در مطالعه تجربی حاضر، برگ گیاهان مرزه و اناریجه تهیه، سپس خشک و تحت عصارهگیری با اتانل 60 درصد قرار گرفت. میزان سمیت این دو گیاه به وسیله آرتمیا سالینا اندازهگیری شد. میزان فنول و فلاونوئید عصاره گیاهان بر اساس اسپکتروفتومتری سنجیده شد.
در مطالعه حیوانی از 48 موش Balb/c (6n=) استفاده شد. گروه‌ها شامل امپرازول mg/kg30 و سه غلظت 250، 500 و mg/kg1000 از مرزه و اناریجه به‌طور جداگانه و گروه کنترل منفی (نرمال سالین) بودند که داروها با گاواژ در موش‌ها تجویز شدند. پس از یک ساعت از درمان گروه‌ها، گاواژ ایندومتاسین برای ایجاد زخم معده در موش تجویز شد. چهار ساعت پس از تجویز ایندومتاسین، حیوانات بیهوش شده و معده مورد ارزیابی هیستوپاتولوژیک قرار گرفت.
یافتهها: یافته‌های هیستوپاتولوژیکی نشان داد که التهاب، خونریزی بافت معده واحتقان در گروه اناریجه و مرزه کاهش یافته است. همچنین دوز mg/kg1000 در هر دو عصاره مؤثرتر ازسایر دوزهای مورد آزمایش بود.
استنتاج: عصاره‌های گیاهان اناریجه و مرزه می‌توانند اثر محافظتی بر زخم معده ناشی از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی داشته باشند. این اثر احتمالا به دلیل اثرات آنتی‌اکسیدانتی و ضد التهابی فنل‌ها و فلاونوئیدها در عصاره است که این میزان وابسته به دوز دریافتی نیز می‌باشد.


متن کامل [PDF 1056 kb]   (370 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: داخلی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.