سابقه و هدف: گل محمدی، در طب سنتی ایران برای درمان بعضی از ناراحتی‌های گوارشی استفاده می‌شود. در این تحقیق، اثر ضد انقباضی عصاره هیدروالکلی گلبرگ‌های گیاه، بر انقباضات ایلئوم موش‌های صحرایی نژاد Wistar و بیان مکانیسم محتمل بر آن بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این تحقیق مداخله‌‌ای، 48 سر موش صحرایی، از نژاد Wistar (g 200-150) به شش گروه تصادفی هشت‌تایی شامل گروه شاهد، گروه دریافت کننده عصاره گل محمدی، پروپرانولول، نالوکسان، ال- نیم (L-NAME) و کلرور کلسیم تقسیم شدند. به منظور بررسی اثر مکانیسم ایلئوم با داروهای آنتاگونیست رسپتورهای بتا آدرنرژیک، اوپیوئیدی و مهار کننده سنتز نیتریک اکساید، انکوبه شدند و تحت تأثیر دوزهای متفاوت کلرور کلسیم قرار گرفتند. اثرات مشاهده شده ثبت و درصد تغییرات محاسبه گردید. آنالیز آماری با آزمون‌‌‌‌‌‌‌های متغیری طرح اندازه‌گیری مکرر، ANOVA و Student t، انجام گرفت. یافته‌ها: عصاره گل محمدی انقباضات ایلئوم ناشی از کلرور پتاسیم را کاهش داد (0001/0 > P). پروپرانولول و نالوکسان، اثر مهاری عصاره بر انقباضات ناشی از کلرور پتاسیم را به صورت معنی‌دار مهار نمود (0010/0 > P). ال- نیم بی‌اثر بود. کلسیم، سبب انقباض بافت دپولاریزه شده توسط کلرور پتاسیم شد و این اثر انقباضی، توسط غلظت‌های تجمعی عصاره به صورت معنی‌دار کاهش یافت (0010/0 > P). استنتاج: احتمال می‌رود عصاره گل محمدی، با تحریک گیرنده‌های بتاآدرنرژیک و اوپیوئیدی و کانال‌های کلسیمی وابسته به ولتاژ، حرکات ایلئوم موش صحرایی را کم ‌کند و می‌توان از آن به منظور درمان ناراحتی‌های گوارشی استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: گل محمدی، ایلئوم، موش صحرایی

متن کامل [PDF 283 kb]   (3194 دریافت)