سابقه و هدف: مراقبین غیر رسمی، افراد آموزش ندیده ای هستند که جهت ارائه خدمات، وجهی دریافت نمی‌نمایند، در حالی‌که به عنوان ستون اصلی سیستم مراقبت در نظر گرفته می‌شوند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مراقبتی مراقبان غیر رسمی و عوامل مرتبط با آن انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بوده که بر روی 360 سالمند 65 سال و بالاترساکن منازل که حداقل از یک بیماری مزمن رنج می‌بردند و 194 مراقب آنان انجام شد. روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای بود. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه به صورت مصاحبه چهره به چهره جمع‌آوری و با استفاده از تست‌های آماری، توصیفی، کای- دو، T-test، Mann witney،Gamma ، Kruskalwallis test وSpearman مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 9/53 درصد از سالمندان دارای مراقب بودند که 5/65 درصد ازمراقبین زنان بودند. 2/5 درصد از مراقبین دارای بار مسئولیتی خیلی شدید بودند. میانگین تعداد کمک‌های ارائه شده در زمینه فعالیت‌های روزانه و ابزاری به سالمند به ترتیب 2 ± 17/2 و 5/2 ± 23/8 بوده است. بار مسئولیتی مراقب با تعداد کمک ارائه شده در فعالیت‌های روزانه وابزاری زندگی، دسترسی به نیروی کمکی، تعداد ساعات کمک ارائه شده در هفته و سودمندی سالمند برای مراقب رابطه آماری معنی داری را نشان داد (05/0< p). استنتاج: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بار مسئولیتی مراقب یکی از متغیرهای مهم و تأثیرگذار در فرآیند ارائه مراقبت غیر رسمی می‌باشد؛ در واقع عواملی که سبب کاهش یا افزایش بار مسئولیتی مراقب می‌شوند در چگونگی ارائه خدمات نقش مهمی را ایفاء می نمایند.

واژه‌های کلیدی: مراقبت غیر رسمی، مراقبان غیر رسمی، بار مسئولیتی، سالمند ساکن منازل

متن کامل [PDF 190 kb]   (3679 دریافت)