سابقه و هدف:‌ سرطان معده یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در دنیا است و استان مازندران به عنوان یکی از مناطق با بروز بالای سرطان معده در ایران شناخته شده است. مطالعه حاضر به بررسی میزان بقاء و عوامل مؤثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان معده که در کلینیک طوبی شهرستان ساری تحت مداوا قرار گرفته‌اند پرداخته است. مواد و روش‌ها: اطلاعات این مطالعه گذشته‌نگر از طریق مرکز ثبت سرطان کلینیک طوبی شهرستان ساری که زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی مازندران قرار دارد، جمع‌آوری شد. در این تحقیق، اطلاعات 430 بیمار مبتلا به سرطان معده به همراه مشخصه‌های فردی به مطالعه وارد شدند و برای یک دوره 5 ساله از آبان ماه 1386 لغایت آذرماه 1391 مورد پیگیری قرار گرفتند. میزان بقای روی هم رفته با استفاده از روش ناپارامتری کاپلان مایر تعیین شد و از تحلیل یک متغیره آزمون لگ رنک برای تعیین عوامل مؤثر بر بقای بیماران استفاده گردید. یافته‌ها: 8/68 درصد از بیماران مرد و بقیه (2/31 درصد) زن بودند و میانگین سن در بیماران مرد 98/65 سال و در زنان 12/61 سال بود. میانگین و میانه بقای این بیماران به ترتیب 82/27 ماه و 19 ماه به دست آمد و میزان بقای یک، دو، سه، چهار و پنج ساله این بیماران به ترتیب 64/0، 44/0، 34/0، 28/0 و 19/0 به‌دست آمد. در تحلیل یک متغیره، سن در زمان تشخیص سرطان (00/0p=)، درجه تمایز یافتگی تومور (03/0p=)، متاستاز بیماری (00/0p=)، مرحله پیشرفت سرطان (00/0p=)، نوع درمان انجام شده برای بیمار (00/0p=)، نوع هیستوپاتولوژی (01/0p=) و محل زندگی (00/0p=) به عنوان فاکتورهای تشخیصی مؤثر شناسایی شدند. استنتاج: میزان بقای 5 ساله بیماران مبتلا به سرطان معده در شهرستان ساری پایین است، که مراجعه دیرهنگام و تأخیر در تشخیص می‌تواند از دلایل موجود باشد و تلاش برای تشخیص زودتر و به کارگیری روش‌های غربالگری می‌تواند بقای این بیماران را بهبود بخشد.

واژه‌های کلیدی: سرطان معده، تحلیل بقاء، روش کاپلان مایر، تحلیل یک متغیره، آزمون لگ رنک

متن کامل [PDF 231 kb]   (3390 دریافت)