سابقه و هدف: جیوه یکی از عناصر مهم زیست محیطی است که به شدت نوروتوکسیک بوده و عمدتاً از طریق مصرف غذاهای دریایی آلوده به این عنصر وارد بدن انسان شده و در اندام‌ها تجمع می یابد. در پژوهش حاضر، ضمن اندازه‌گیری غلظت جیوه کل با دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی و تکنیک بخار سرد در نمونه‌های عضله ماهی بیاح (Liza abu) رودخانه کارون، حد مجاز مصرف این ماهی برای انسان نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: 30 قطعه ماهی از 6 ایستگاه در اوزان بازاری از رودخانه کارون در استان خوزستان به صورت تصادفی انتخاب و غلظت جیوه در آن‌ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی و تکنیک بخار سرد اندازه گیری شد. یافته‌ها: میانگین غلظت جیوه در عضله ماهی بیاح 26/0 میکروگرم بر گرم وزن‌تر (75/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک) بود که این میزان پایین‌تر از حد استاندارد تعیین شده توسط سازمان‌های معتبر جهانی مانند USEPA،FAO ،WHO و FDA می‌باشد. استنتاج: نتایج نشان داد شاخص ریسک (HQ) بیش‌تر از 1 (11/1) بودکه بر این اساس مصرف ماهی بیاح این منطقه خطراتی برای مصرف‌کنندگان از نظر میزان جیوه در پی خواهد داشت و برای حفظ سلامتی، میزان مجاز مصرف آن 27 گرم در روز و یک وعده در هفته توصیه می‌شود.

واژه‌های کلیدی: جیوه، ماهی بیاح (Liza abu)، شاخص ریسک، رودخانه کارون

متن کامل [PDF 222 kb]   (2466 دریافت)