دوره 23، شماره 104 - ( شهریور 1392 )
جلد 23 شماره 104 صفحات 95-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hashemi Karouei S M, Eslamifar M, Zazouli M A. Determination of Fecal Coliform Contamination of Water Supplies in Some Rural Areas of Sari, Iran with Most Probable Number Test. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 23 (104) :89-95
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2624-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2624-fa.html
هاشمی کروئی سید مسعود ، اسلامی‌فر معصومه، ززولی محمدعلی. تعیین میزان آلودگی کلیفرم مدفوعی منابع آب برخی روستاهای شهرستان ساری با تست MPN . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (104) :89-95
چکیده: (21734 مشاهده)
سابقه و هدف: آب سالم آبی است که فاقد هر گونه آلودگی میکروبی و شیمیایی باشد. بر اساس استاندارد سازمان جهانی بهداشت، آب شرب باید فاقد هر گونه آلودگی به کلیفرم و کلیفرم مدفوعی در هر 100 میلی‌لیتر نمونه باشد. باکتری‌های شاخص آلودگی نظیر کلیفرم و کلیفرم مدفوعی به روش تخمیر چند لوله‌ای تعیین می‌شوند. هدف از این تحقیق، تعیین کیفیت میکروبی آب چاه‌های خانگی بعضی از روستاهای اطراف ساری در سال 1390 به روش آزمون تخمیر چند لوله‌ای (Most probable number یا MPN) بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و مقطعی بود. در این مطالعه کیفیت میکروبی آب 23 چاه آب خانگی بعضی از روستاهای اطراف شهرستان ساری از نظر کلیفرم کل و مدفوعی با دو مرتبه نمونه‌برداری به روش MPN تعیین شد. عمل نمونه‌برداری، انتقال به آزمایشگاه و آنالیز نمونه‌ها به روش کتاب روش‌های استاندارد آزمایش آب و فاضلاب تعیین شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 87 و 70 درصد نمونه‌ها به ترتیب دارای کلیفرم کل و مدفوعی بودند. نمونه‌های آب 16 چاه از نظر میکروبی غیر قابل شرب بودند. به علاوه تنها آب سه چاه از نظر میکروبی قابل شرب برای مصارف انسانی بودند. میزان کلیفرم مدفوعی چاه‌های آلوده از 6/3 تا 95 MPN در 100 میلی‌لیتر متغیر بود.
استنتاج: این مطالعه مشخص نمود که آلودگی مدفوعی آب چاه‌های مورد مطالعه خیلی زیاد است و کیفیت میکروبیولوژیکی مطابق استانداردهای آب شرب سازمان جهانی بهداشت نمی‌باشد. بنابراین مصرف و نوشیدن آب این چاه‌های خانگی می‌تواند سلامت مصرف‌کنندگان را تهدید کند و موجب بروز بیماری‌های منتقله از آب در میان ساکنین منطقه شود. سازمان‌های تأمین‌کننده آب باید اقدامات لازم جهت تأمین آب شرب فاقد آلودگی و جلوگیری از شیوع بیماری را به عمل آورند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
