سابقه و هدف: پرستاران بزرگ ترین گروه حرفه‌ای در سیستم مراقبت های بهداشتی هستند که مهم ترین هدف آن‌ها بهبود کیفیت زندگی بیماران است، اما کیفیت زندگی و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پرستاران، مسئله‌ای است که به قدر کافی به آن پرداخته نشده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی ساری، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1391انجام گردیده است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است که در 4 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شهرستان ساری و با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه‌بندی شده، بر روی 226 نفر از پرستاران شاغل در سال 1391 صورت گرفته است. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه 52 سوالی با مقیاس لیکرت، (0 تا 4) که براساس پرسشنامه خلاصه سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت (Health Promoting Lifestyle Profile-HPLP- II ) تهیه شده بود، جمع‌آوری گردید. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون های آماری t و آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد. یافته‌ها: میانگین کل HPLP- II 55/18±33/135 (نمره کل 208) بود. بالاترین نمره کسب شده در حیطه تغذیه (37/4±53/25) و کم‌ترین آن در حیطه فعالیت فیزیکی (05/5±85/16) بود. نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و همه حیطه‌های آن بجز در حیطه تغذیه در پرستاران مرد بیش‌تر از پرستاران زن بوده است، اما این تفاوت تنها در حیطه فعالیت فیزیکی معنی‌دار بوده است (001/0=P). استنتاج: پرستاران باید در سطح بالایی، از رفتارهای ارتقاء‌دهنده سلامت پیروی نمایند و این مطالعه آغازی برای افزایش آگاهی محققان، پرستاران و مدیران بیمارستانی جهت اجرای برنامه‌های ارتقاء سلامت در بین پرستاران شاغل در بیمارستان‌ها جهت رسیدن به سطح مطلوبی از رفتاری ارتقاء‌دهنده سلامت به ویژه در حیطه فعالیت فیزیکی می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: رفتارهای ارتقاء دهنده ی سلامت، بیمارستان، پرستاران

متن کامل [PDF 155 kb]   (3105 دریافت)