سابقه و هدف: امروزه، تجمع سموم در غذا، آب، خاک و هوا از مهم‌ترین موضوعات در زمینه سلامت انسان و محیط زیست است. خصوصیت مهم، سمیت مزمن آفت‌کش‌هاست که می‌توانند در بدن تجمع پیدا کنند. تجمع سموم در بدن با تماس مستقیم از طریق در معرض سموم قرار گرفتن یا غیر مستقیم از طریق غذا، تنفس یا جذب از راه پوست اتفاق می‌افتد. هدف این مطالعه، بررسی میزان باقیمانده سم دیازینون در محصولات پرتقال تولیدی باغ‌های مرکبات شهرستان ساری بود. مواد و روش‌ها: بررسی سم با استفاده از حلال آلی ((ان- هگزان)) از نمونه‌های پرتقال، که از مناطق مختلف شهر ساری جمع‌آوری شده بود، انجام شد. در این مطالعه سطوح دیازینون با استفاده از گازکروماتوگرافی که با دتکتور جرم سنجی (MS) تجهیز شده بود ارزیابی شد. در این مطالعه حساسیت بر اساس ppb (قسمت در میلیارد) می‌باشد. داده‌ها توسط روش آنالیز واریانس مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته‌ها: تمام نتایج به دست آمده از مناطق مختلف در محدوده طبیعی بودند. محدوده طبیعی برای باقی مانده دیازینون در مرکبات بر اساس WHO حداکثر ppm 7/0 می‌باشد. بالاترین میزان سم مربوط به المشیر و پایین‌ترین میزان آن مربوط به مهدشت 3 می‌باشد. استنتاج: نتایج مطالعه حاضر بیان می‌کند که سم دیازینون در تمامی نمونه‌ها یافت شده است و با توجه به حد مجاز این سم طبق استاندارد WHO می‌تواند تهدید جدی برای مردم منطقه باشد.

واژه‌های کلیدی: باقی مانده سموم، ارگانوفسفره، دیازینون، پرتقال

متن کامل [PDF 254 kb]   (3387 دریافت)