سابقه و هدف: به دلیل بروز همه گیریهای کوچک سرخک در افراد واکسینه شده و نیز جابجایی سن ابتلا به آن از اوان کودکی به سنین مدرسه؛ فرضیه کاهش ایمنی حاصله از واکسن سرخک در گذر زمان شکل گرفته است. این مطالعه جهت بررسی نظریه فوق طراحی گردید.
مواد و روش ها: تحقیق به روش هم گروهی انجام شد. دو گروه 225 نفره از کودکان 18-16 ماهه و 5/7-7 ساله که در گروه اول (مورد) از تزریق نوبت 2 واکسن سرخک آنان 6-4 هفته و در گروه دوم (شاهد) 5/6-6 سال گذشته بوده انتخاب شدند و مورد سنجش آنتی بادی ضد سرخک Anti Measles IgG با روش الیزا قرار گرفتند.
نتایج: در گروه مورد 6 نفر از 225 نفر (6/2%) و در گروه دوم 13 نفر از 225 نفر (7/5%) از نظر وجود ایمنی ضد سرخک منفی بوده اند که از نظر آماری معنی دار نمی باشد.
استنتاج: شواهد برای اثبات کاهش اثر ایمنی واکسن سرخک دراثر گذشت زمان کافی نبوده، لذا واکسیناسیون مجدد در سنین مدرسه ای توصیه نمی گردد. مطالعات مشابه دیگری درسنین بالاتر (20-10 سال پس از واکسیناسیون) برای بررسی دوام ایمنی سرخک پیشنهاد می شود.