چکیده: (11795 مشاهده)
سابقه و هدف: دیابت شیرین که ناشی از اختلال در ترشح انسولین میباشد، سبب عوارض کوتاه مدت و دراز مدت زیادی میشود. نفروپاتی دیابتی و نارسایی کلیوی از جمله این عوارض میباشد. میکروآلبومینوری به عنوان یک نشانگر اختلال عملکرد کلیه در پیشبینی سیر بیماری و تعیین نوع درمان دارای اهمیت زیادی میباشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میکروآلبومینوری و نفروپاتی دیابتی و عوامل خطر مرتبط با آن، در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مراکز فوق تخصصی غدد شهرستان ساری بود.
مواد و روشها: در این مطالعه از دادههای پرونده 914 بیمار دچار دیابت نوع دو که طی سالهای 82 تا 88 به درمانگاههای فوق تخصصی غدد مراجعه کردند، استفاده شد. نمونه ادرار صبحگاهی برای تعیین میزان دفع آلبومین، قند خون ناشتا، 4 بعد از ظهر و قند 2 ساعت بعد از غذا و HbA1c در تمامی بیماران اندازهگیری شد.
یافتهها: از 914 نفر، 879 نفر وارد مطالعه شدند که شیوع میکروآلبومینوری در آنها 45 درصد بود. بین متغیرهای شاخص توده بدنی (02/0= p) و مصرف متفورمین (033/0= p). با میکرو آلومینوری ارتباط آماری معنیداری وجود داشت بهطوریکه اندکس توده بدن، در گروه میکروآلومینوری بالاتر و مصرف متفورمین، درگروه میکروآلبومینوری کمتر بود.
استنتاج: میکروآلبومینوری یک مشکل اساسی در بیماران ما میباشد و با توجه به یافتههای مطالعه، توجه به کاهش وزن در این بیماران ضروری میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
تغذيه