دوره 10، شماره 27 - ( تير 1379 )                   جلد 10 شماره 27 صفحات 58-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (21478 مشاهده)
سابقه و هدف: کونژونکتیویت نوزادان که اکثرا پس از تولد ایجاد می شود، بر اساس آمارهای جهانی شیوع بالایی دارد (4/0 تا 9/18 درصد) ولی در کشور ما آمار دقیق آن در دسترس نیست. روش پیشگیری استاندارد نیز گران و قابل دسترس در همه جا نیست. این بیماری در نوزاد می تواند باعث زخم قرنیه ، کوری و عفونت گردد. در این تحقیق از داروی بتادین 5/2 درصد که طی مطالعات قبلی تأثیر آن و کم عارضه بودنش به ثبوت رسیده، جهت پیشگیری ورم ملتحمه نوزادان استفاده شده و بدون توجه به عوامل ایجاد کننده آن بررسی گردید که آیا بتادین 5/2درصد قادر خواهد بود از میزان بروز ورم ملتحمه در نوزادان بکاهد یا خیر؟
مواد و روش ها: تعداد 1130 نوزاد متولد شده در زایشگاه بیمارستان رازی قائم شهر طی یکسال 1377-1376، به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعه به روش کور (Blind) انجام شد. بلافاصله پس از تولد نوزادان، در یک چشم آنها قطره بتادین 5/2 درصد ریخته شد و چشم دیگر همان نوزادان به عنوان شاهد در نظر گرفته شد(self controlled) . سپس طی دو مرحله ویزیت در هفته اول و هفته دوم توسط مجری طرح موارد مثبت کونژونکتیویت مشخص گردید.
نتایج
: تاثیر این دارو در هفته اول بسیار مطلوب بود، میزان بروز کونژونکتیویت در بین افرادی که قطره بتادین دریافت نکردند 37/1 برابر میزان بروز این عارضه در نوزادانی بود که قطره دریافت کرده بودند، ولی در هفته دوم تفاوت چندانی بین دو گروه وجود نداشت. سایر یافته های مهم، ورم ملتحمه در نوزادان متولد شده به روش زایمان طبیعی بیشتر از زایمان سزارین بود (P<0.001). کونژونکتیویت در پسرها در هفته اول و دوم بیش تر از دخترها دیده شد (P<0.001). تفاوت عمده ای در بروز ورم ملتحمه در نوزادان کامل و نارس و در پرده جنین سالم و پاره مشاهده نشد.
استنتاج: با توجه به ارزان بودن و قابل دسترس بودن و تاثیر مثبت این دارو در جلوگیری از ورم ملتحمه به خصوص در هفته اول تولد، استفاده همه گیر این دارو به عنوان پیشگیری کننده از ورم ملتحمه نوزادان توصیه می شود.
متن کامل [PDF 146 kb]   (2416 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.