Mendeley  

Zotero  

Sharif M, ziaie hezar garibi H. Study the rate of oxyuris vermicularis and vulvitis in children of 2-5 years of age in Sari township kindergarten in 1378 . J Mazandaran Univ Med Sci 2000; 10 (27) :59-65
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-302-fa.html

سابقه و هدف: اکسیورز یکی از مشکلات عمده بهداشتی دنیا به خصوص در کودکان زیر 12 سال است. بیش از 40 میلیون آمریکایی خصوصا کودکان به اکسیور آلوده اند. یکی از عوارض انگل نقش آن در ایجاد ولویت می باشد. از آنجایی که انگل در دختران شایع تر از پسرهاست این تحقیق با هدف اطلاع از میزان شیوع اکسیور و ولویت در دختران 2 تا 5 ساله مهد کودک های شهرستان ساری انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی انجام شد و از کلیه کودکان در دسترس 2 تا 5 ساله مهدهای کودک شهر ساری با استفاده از روش چسب اسکاچ نمونه گرفته شد. ولو کودکان فوق توسط ماما و زیر نظر متخصص زنان مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به خارش، شقاق مقعد، ادم و خارش ولو و واژن و سوزش، بی قراری و شب ادراری کودک پس از بررسی در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید.سایر اطلاعات هر کودک شامل سن کودک، نوع مهد، سواد و شغل پدر و مادر، تعداد افراد خانوار، تعداد همبازیهای خانوادگی، تعداد کودکان و مربیان هر کلاس، وضعیت ناخن و عادات نامعقول کودکان، تعویض روزانه لباس زیر و شستشوی روزانه کودک، ضدعفونی کردن روزانه اسباب بازی ها و ملحفه، وجود پزشک در مهد و کارت بهداشتی مربی و کودک، به کمک مربیان و والدین در پرسشنامه هر کودک ثبت گردید و از کودکان مبتلا به اکسیوروز نمونه مجدد چسب اسکاچ از ناحیه ولو گرفته شد.
نتایج: از مجموع 217 کودک بررسی شده 64 نفر (5/29 درصد) مبتلا به اکسیوروز بودند و 38 نفر (5/17 درصد) ولویت داشتند و در 13 کودک (6%) آلودگی توام به اکسیور و ولویت دیده شد که با انجام آزمون آماری X2 ارتباط معنی داری بین اکسیوروز و ولویت دیده نشد و در 2/34 درصد از کودکانی که ولویت داشتند همزمان اکسیوروزنیز دیده شده است.بین آلودگی به اکسیور با سن رابطه معنی دار (p<0.001) و بین آلودگی به ولویت و گروه های سنی رابطه معنی دار (p<0.05) و بین آلودگی به اکسیور و استفاده از اسباب بازی به صورت فردی و جمعی رابطه معنی دار (p<0.01) دیده شده است و بین آلودگی به ولویت و خارش و شقاق مقعد رابطه معنی دار (p<0.05) مشاهده شده است.
استنتاج: با توجه به میزان شیوع اکسیور و نقش آن در ایجاد ولویت و وجود محدودیت هایی در زمینه بررسی آن لزوما اجرای برنامه های وسیع جهت ارزیابی سلامت کودکان از نظر عوامل ایجاد کننده ولویت ضرورت دارد.