سابقه و هدف: نوسان در ضربان قلب تحت تأثیر عوامل مختلفی ایجاد می‌شود که یکی از این عوامل تنفس است. دامنه نوسان ضربان قلب طی دم و بازدم معیاری کمی در اختیار ما قرار می‌دهد که برآوردی از عملکرد واگ قلبی محسوب می‌شود. هدف ما از انجام این مطالعه بررسی اثرتک دوز هیوسین بر دامنه نوسان ضربان قلب و میزان عملکرد واگ قلبی می‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مداخله‌ای یک سوکور از نوع متقاطع می‌باشد که در آن 15 آزمودنی مذکر جوان سالم شرکت کردند. هر آزمودنی دو بار با فاصله یک هفته مراجعه می‌کرد. قبل و به مدت یک ساعت بعد از تزریق عضلانی هیوسین یا پلاسبو، آزمون تنفس عادی و عمیق کنترل شده هر 10 دقیقه انجام شد. معیار مربوط به عملکرد واگ یعنی دامنه آریتمی سینوسی تنفسی (RSA) بین قبل و زمان‌های بعد از تزریق دارو یا پلاسبو توسط RM_ANOVA آنالیز شد. یافته‌ها: تنفس عمیق به طور واضحی سبب افزایش دامنه RSA شد. آنالیز واریانس یک طرفه معیار RSA در آزمون تنفس عمیق نشان داد که هیوسین- ان- بوتیل بروماید باعث کاهش دامنه RSA شد که در دقیقه 50 بعد از تزریق، به حد پایه برگشت. نتایج مشابهی طی آزمون تنفس عادی کنترل شده نیز مشاهده شد، با این تفاوت که دامنه RSA در دقیقه 40 پس از تزریق هیوسین به میزان پایه برگشت. استنتاج: یافته‌های این مطالعه نشان داد که تزریق عضلانی 20 میلی‌گرم آمپول هیوسین سبب کاهش فعالیت واگ قلبی می‌شود که در دقیقه 40 و 50 بعد از تزریق به سطح پایه می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: هیوسین- ان- بوتیل- بروماید، آریتمی سینوسی تنفسی، آزمون تنفس عمیق

متن کامل [PDF 316 kb]   (2668 دریافت)