دوره 23، شماره 109 - ( بهمن 1392 )                   جلد 23 شماره 109 صفحات 193-183 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (8724 مشاهده)
سابقه و هدف: باکتری شیگلا، شایع ترین عامل اسهال بوده و تاکنون واکسن موثری علیه آن یافت نشده است. پروتئین IpaD و انتروتوکسین شیگلا یاB subunit of Shiga toxin (STxB) نقش مهمی در تهاجم، بیماری‌زایی و ایجاد عفونت توسط شیگلا دارد. برای بررسی ایمنی‌زایی هر یک از پروتئین‌های ممزوج IpaD و STxB می‌توان از دو مدل حیوانی موش و خوکچه هندی استفاده نمود و نقش هر یک از پروتئین‌های نوترکیب IpaD-STxB را در تهیه واکسن مناسب مشخص نمود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعه تجربی می باشد که در آن اطلاعات مربوط به توالی ژنی ipaD وstxB از بانک ژنی استخراج و به صورت صناعی تهیه شد. این ژن به درون باکتری coli BL21 DE3 E. منتقل و پروتئین مورد نظر توسط باکتری تولید شد. میزان بیان پروتئین نوترکیب مورد ارزیابی و با استفاده از تکنیک لکه‌گذاری وسترن، تأیید شد. پروتئین نوترکیب با استفاده از ستون کروماتوگرافی، تخلیص و در چهار نوبت متوالی به موش سوری تزریق شد. از تزریق دوم (یادآور اول) به بعد، یک هفته پس از انجام تزریق، خون‌گیری انجام و مورد آزمایش الایزا قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاکی از افزایش محسوس تیتر آنتی بادی علیه پروتئین IpaD-STxB در موش بود. ایمنی‌زایی آن با استفاده از سم فعال O157:H7 E. coli مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که موش‌های ایمن شده توانستند 5/7 برابر LD50 شیگا توکسین E. coli O157:H7 را تحمل نمایند. استنتاج: پروتئین حاصل از ترکیب ژن‌های ipaD وstxB می‌تواند موش سوری را نسبت به شیگا توکسین مصون نماید. در نتیجه، پروتئین STxB در مدل حیوانی موش سوری موجب ایمنی زایی شده و پروتئین نوترکیب تولید شده می‌تواند کاندیدای مناسبی جهت تولید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا باشد.
متن کامل [PDF 300 kb]   (3056 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: ايمونولوژي

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.