سابقه و هدف: فرسودگی شغلی از عوامل مؤثر در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمانی و روانی ‏کارکنان فوریت‌های پزشکی است. با توجه به اهمیت نقش فوریت‌های پزشکی در سیستم بهداشتی- درمانی، این مطالعه با هدف میزان ‏فرسودگی شغلی در کارکنان فوریت‌های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و عوامل مرتبط با آن انجام شد.‏ مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی- مقطعی بود. 155 نفر از کارکنان فوریت‌های پزشکی به روش نمونه‌گیری ‏تصادفی در این مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه استاندارد فرسودگی شغلی ‏Maslach‏ و پرسش‌نامه محقق ‏ساخته عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی (عوامل فردی، مدیریتی، ارتباطی و اقتصادی) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری و ‏نرم‌افزار ‏SPSS‏ نسخه 19 و در سطح معنی‌داری 05/0 > ‏P‏ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.‏ یافته‌ها: کارکنان فوریت‌های پزشکی استان در بعد مسخ شخصیت، فرسودگی شدید و در ابعاد خستگی هیجانی و کاهش موفقیت ‏فردی، فرسودگی متوسطی داشتند. از لحاظ عوامل مرتبط با فرسودگی به ترتیب عوامل اقتصادی بیشترین و عوامل فردی کمترین نقش را ‏داشت. از نظر آماری بین میزان خستگی هیجانی با عوامل فردی و عوامل اقتصادی رابطه معنی‌داری مشاهده شد (001/0 > ‏P‏). همچنین ‏بین مسخ شخصیت با میزان تحصیلات و عوامل فردی و مدیریتی رابطه معنی‌داری وجود داشت (001/0 > ‏P‏).‏ استنتاج: با توجه به نتایج این پژوهش و اهمیت حرفه فوریت‌های پزشکی، رفع موانع و مشکلات ایفای نقش کارکنان فوریت‌های ‏پزشکی حایز اهمیت می‌باشد و لازم است مسؤولان با پیگیری‌ها و ارایه راهکارهای لازم در جهت مناسب‌سازی شرایط اقتصادی، ‏محیطی، مدیریتی و پرسنلی این قشر، آنان را یاری دهند.‏

واژه‌های کلیدی: فرسودگی شغلی، کارکنان، فوریت‌ها، پزشکی

متن کامل [PDF 157 kb]   (3828 دریافت)